Nowelizacja ta ma na celu rozszerzenie obszarów objętych zakazem palenia tytoniu na większość miejsc publicznych oraz ujednolicenie sankcji za ich nieprzestrzeganie, a także dotyczy zakazu reklamy wyrobów tytoniowych. Ponadto w załączniku podano wymogi techniczne i sanitarne palarni wraz z wentylacją palarni. Zgodnie z tymi wymogami palarnia powinna oprócz oznaczenia międzynarodowym znakiem zezwalającym na palenie posiadać tabliczkę o wymiarach nie mniejszych niż 40 cm na 20 cm, zawierającą napis „Palarnia” oraz informację o dopuszczalnej liczbie osób mogących jednorazowo przebywać w jej pomieszczeniu, stosownie do wymagań dotyczących zagęszczenia i wentylacji pomieszczenia palarni. Palarnia powinna spełniać wszelkie wymagania dla budynków i ich usytuowania, określone odrębnymi przepisami dla danego lokalu, w którym się znajduje. Powinna być ona pomieszczeniem uniemożliwiającym przedostawanie się substancji powstałych ze spalania tytoniu do innych pomieszczeń lokalu, trwale oddzielonym od pozostałych pomieszczeń, zamkniętym, wyposażonym w drzwi zamykane automatycznie – ogólnie zamknięte. Powierzchnia wszystkich palarni w danym lokalu powinna stanowić nie więcej niż 30% powierzchni użytkowej całego lokalu. Powierzchnia pojedynczej palarni nie może być mniejsza niż 10 m2. Palarnia powinna mieć szerokość w świetle ścian nie mniejszą niż 200 cm i wysokość w świetle co najmniej 250 cm. W przypadku lokali o więcej niż jednej kondygnacji przynajmniej jedna palarnia powinna znajdować się na tej kondygnacji, na której znajduje się wejście do lokalu. Palarnia nie może być pomieszczeniem przechodnim.
Wentylacja palarni powinna spełniać wszelkie wymagania określone odrębnymi przepisami dla danego lokalu, w którym się znajduje, a nadto spełniać następujące wymogi:
być wyposażona w wentylację mechaniczną nawiewno-wywiewną, zapewniająca co najmniej 25-krotną wymianę powietrza w pomieszczeniu w ciągu godziny. Powinna być wyposażona w urządzenia filtrujące i oczyszczające wywiewane powietrze uniemożliwiające przedostawanie się do atmosfery przynajmniej 80% substancji pochodzących z palenia tytoniu. Projekt nowelizacji znosi obowiązek tworzenia palarni w zakładach pracy przewidziany w odrębnych przepisach, a palarnie istniejące utworzone na podstawie tych przepisów, niespełniające powyższych wymogów podlegają likwidacji w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy.
Ponadto przepisy nowelizacji rozszerzają zakaz palenia na wszystkie obiekty użytku publicznego, miejsca pracy, środki transportu publicznego i związane z nimi obiekty oraz na obiekty sportowe i rekreacyjne, reguluje także kwestię palenia w bezpośrednim sąsiedztwie wejść i wyjść z miejsc publicznych. Przepisy nowelizujące wprowadzają również pewne ograniczenia palenia papierosów w prywatnych środkach transportu, zakaz palenia w obecności dzieci oraz zakaz w związku z wykonywaniem zarobkowym przewozu osób.
Należy szczególnie podkreślić, iż dotychczasowe miękkie, a zatem niejednoznaczne, regulacje zakazujące palenia tytoniu nie przyniosły konkretnych korzyści. Doświadczenia innych krajów, w których wprowadzono całkowity zakaz palenia – Włochy, Irlandia czy USA – dowiodły, iż warto wprowadzać zdecydowane przepisy zakazujące palenia tytoniu. W Europie całkowity zakaz palenia tytoniu we wszystkich miejscach pracy, w tym w barach i restauracjach, wprowadzono dotychczas w 12 krajach, m.in.: Irlandii, Norwegii, Włoszech, Szkocji, Szwecji i na Malcie, Litwie i Słowenii. Całkowity zakaz palenia w miejscach publicznych w tych krajach, pomimo, początkowo, wielu kontrowersji i obaw, okazał się ogromnym sukcesem. Nowe prawo jest przestrzegane w ponad 90% i cieszy się poparciem 93% Irlandczyków, 90% Włochów i 80% Szwedów. Równocześnie wprowadzenie zakazu palenia nie spowodowało zmniejszenia frekwencji w lokalach gastronomicznych i rozrywkowych, czy też pogorszenia ich sytuacji finansowej. Badanie ankietowe na reprezentatywnej grupie dorosłych Polaków wskazuje, że w Polsce wprowadzenie zakazu palenia we wszystkich miejscach publicznych popiera ponad 75% mieszkańców.
