Osoba, która pragnie uzyskać wizę turystyczną lub dla podjęcia leczenia (B-2) musi wykazać, że:
- udaje się do USA w celach służbowych, turystycznych lub podjęcia leczenia;
- planuje pobyt tymczasowy;
- posiada środki finansowe na pokrycie wydatków w USA;
- mieszka na stałe poza USA
- łączą ją z krajem zamieszkania trwałe więzi (chodzi o więzi rodzinne, społeczne, ekonomiczne)
Dziś odmowa, jutro zgoda
Jeśli urzędnik uzna, że ubiegający się o wizę nie daje rękojmi prawidłowego wykorzystania jej, wyda decyzję odmowną. Będzie tak, jeśli ubiegający się nie wykaże wystarczających związków z krajem zamieszkania (np. nie posiada w Polsce pracy, rodziny, w czasie rozmowy z urzędnikiem przyzna, że jest zainteresowany osiedleniem się za granicą) lub środków finansowych koniecznych dla pokrycia koszt wyjazdu do Stanów. W tej sytuacji osoba otrzyma decyzję krótko określającą przyczyny odmowy, bezzwłocznie zostanie jej zwrócony paszport, który wcześniej przedłożyła wraz z innymi dokumentami. Od decyzji urzędnika nie przysługuje odwołanie ani zażalenie, nic natomiast nie stoi na przeszkodzie, by ponownie się o wizę ubiegać w dowolnym czasie.
Teoretycznie kolejny wniosek (konieczna jest ponowna opłata) można złożyć już nawet następnego dnia po otrzymaniu decyzji odmownej. Na korzyść składającego działa jednak nie upływ terminu między kolejnymi wnioskami, a zmiana okoliczności faktycznych. Jeśli bowiem powodem decyzji odmownej była słaba więź z krajem zamieszkania osoby nie pozostającej w związku małżeńskim, która nie ma stałej pracy i mieszkania, a w dniu złożenia kolejnego wniosku osoba ta już w związku jest, do tego kupiła mieszkanie i spłaca kredyt – jej sytuacja jest już zupełnie inna i urzędnik rozpozna sprawę w oparciu o nowe okoliczności.
Loteria
Co do zasady urzędnik powinien koncentrować się na okolicznościach dotyczących ubiegającego się o wizę w dniu złożenia wniosku, nie uwzględniając zdarzeń przeszłych, choć jednocześnie należy pamiętać, że decyzję podejmuje w oparciu o subiektywne odczucia. W procesie starania się o wizę duże znaczenie ma zatem osobiste przekonanie urzędnika co do danej osoby. Wnoszący o dokument powinien zatem wywrzeć na nim dobre wrażenie (dobrze wyglądać w czasie rozmowy, udzielać precyzyjnych odpowiedzi, zachować spokój w czasie rozmowy) i przedstawić dokumenty, które świadczą o jego związkach z krajem zamieszania (np. zaświadczenie o statusie studenta, akt własności domu, umowa o pracę). Należy mieć na względzie, że z roku na rok urzędnicy konsularni wydają coraz mniej decyzji odmownych, a duża część aplikujących otrzymuje wizę nie jednorazową, lecz uprawniającą do przekroczenia granicy w ciągu kolejnych 10 lat.
