Spis treści
Zawieszenie komornika
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, Minister Sprawiedliwości zawiesza komornika w czynnościach, jeżeli:
- przeciwko komornikowi jest prowadzone postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
- przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe bądź całkowite ubezwłasnowolnienie komornika ustanowiono doradcę tymczasowego.
Natomiast Minister Sprawiedliwości może zawiesić komornika w czynnościach, jeśli:
- wniósł o to sam komornik z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych przyczyn;
- przeciwko komornikowi jest prowadzone postępowanie o nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe.
Warto wiedzieć, że na postanowienie Ministra Sprawiedliwości o zawieszeniu komornika w czynnościach przysługuje zażalenie do Sądu Okręgowego w Warszawie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Do rozpoznania zażalenia stosuje się właściwe przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm).
Zawieszenie komornika w czynnościach ustaje z dniem:
- prawomocnego zakończenia postępowania o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe i postępowania o nieumyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe, chyba że komornik został skazany lub Minister Sprawiedliwości uchylił zawieszenie wcześniej;
- oddalenia lub odrzucenia wniosku o ubezwłasnowolnienie lub umorzenie postępowania lub uchylenia postanowienia o ustanowieniu doradcy tymczasowego;
- złożenia wniosku w tym przedmiocie przez komornika w sytuacji określonej w art. 15 ust. 2 pkt 1, czyli gdy o zawieszenie wniósł sam komornik z powodu długotrwałej choroby lub z innych ważnych przyczyn.
Kiedy Minister Sprawiedliwości odwołuje komornika z zajmowanego stanowiska?
Minister Sprawiedliwości odwołuje komornika z zajmowanego stanowiska, jeżeli komornik:
- z powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za całkowicie niezdolnego do pełnienia obowiązków komornika lub bez uzasadnionej przyczyny odmówił poddania się takiemu badaniu, mimo skierowania przez radę właściwej izby komorniczej lub prezesa właściwego sądu okręgowego;
- ukończył 70 rok życia;
- został ubezwłasnowolniony częściowo bądź całkowicie;
- dopuścił się rażącego lub uporczywego naruszenia przepisów prawa – na wniosek prezesa właściwego sądu apelacyjnego lub prezesa właściwego sądu okręgowego;
- z zawinionych przez siebie przyczyn nie wykonał zarządzeń, o których mowa w art. 3 ust. 3 – na wniosek prezesa właściwego sądu apelacyjnego lub prezesa właściwego sądu okręgowego;
- nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 24 ust. 2, lub utracił to ubezpieczenie z zawinionych przez siebie przyczyn.
Ponadto, powołanie na stanowisko komornika wygasa z mocy prawa z dniem, w którym komornik:
- zrezygnował z pełnienia obowiązków komornika;
- został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym karą wydalenia ze służby komorniczej;
- został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
- utracił obywatelstwo polskie.
Zgodnie z nowymi przepisami, rezygnacja komornika z pełnienia obowiązków jest skuteczna po upływie miesiąca od dnia złożenia Ministrowi Sprawiedliwości oświadczenia o rezygnacji, chyba, że na wniosek komornika Minister Sprawiedliwości określi inny termin, nie dłuższy niż miesiąc. O wygaśnięciu powołania na stanowisko komornika z mocy prawa Minister Sprawiedliwości zawiadamia komornika, prezesa właściwego sądu apelacyjnego, prezesa właściwego sądu rejonowego oraz radę właściwej izby komorniczej. Minister Sprawiedliwości może odwołać komornika z zajmowanego stanowiska w razie prawomocnego skazania za nieumyślne przestępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe.
Podstawa prawna:
art. 15 – 15a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. 1997 nr 133 poz. 882)
