Minimalny nieprzerwany odpoczynek dobowy.
Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, z zastrzeżeniem 132 § 3 KP, oraz art. 136 § 2 KP i art. 137 KP.
Nieprzerwany odpoczynek w wymiarze 11 godzin nie dotyczy:
1) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
2) przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
Takiemu pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku.
Minimalny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy.
Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Odpoczynek, powinien przypadać w niedzielę. Niedziela obejmuje 24 kolejne godziny, poczynając od godziny 6.00 w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. W przypadkach dozwolonej pracy w niedzielę odpoczynek, o którym mowa w § 1 i 2, może przypadać w innym dniu niż niedziela.
W przypadkach określonych w art. 132 § 2 (tj. gdy pracownika nie obowiązuje minimalny tygodniowy odpoczynek) oraz w przypadku zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.
Tydzień należy interpretować jako tydzień kalendarzowy, czyli jako okres od poniedziałku do niedzieli. *
Przerwa w pracy.
Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy.
*Komentarz do art. 133 KP, J.Wratny, System Informacji Prawnej Legalis.
