Zgodnie z treścią art. 11 w/w aktu prawnego, zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych osoby fizycznej podlegają jej prawu ojczystemu. Prawo ojczyste z kolei wynika albo z miejsca urodzenia (np. obywatele USA) albo z zasady krwi (np. obywatele Rzeczypospolitej). Z drugiej strony musimy pamiętać, że dokonywanie czynności prawnej w zakresie prowadzonego przedsiębiorstwa podlega zasadzie, zgodnie z którą wystarczające jest, że podejmujący czynność prawną przedsiębiorca ma zdolność do dokonania tej czynności według prawa państwa, w którym przedsiębiorstwo jest prowadzone.
Jednym z ważniejszych zagadnień poruszanych przez PPM w omawianej tematyce jest zawieranie umów przez osoby fizyczne. Jeżeli zobowiązanie zostało zaciągnięte przez osoby znajdujące się w tym samym państwie, osoba fizyczna, która ma zdolność do jej zawarcia według prawa tego państwa, może się powołać na swoją niezdolność wynikającą z prawa wskazanego w przepisie art. 11 tylko wtedy, gdy w chwili zawarcia umowy druga strona o niezdolności wiedziała lub nie wiedziała z powodu niedbalstwa. Osoba fizyczna dokonująca jednostronnej czynności prawnej, mająca zdolność do jej dokonania według prawa miejsca dokonania czynności, może powołać się na niezdolność wynikającą z prawa wskazanego w przepisie art. 11 ust. 1 tylko wtedy, gdy nie przyniesie to uszczerbku osobom, które postępując z należytą starannością działały w przeświadczeniu, że osoba dokonująca czynności prawnej zdolność taką miała. Jeżeli osoba fizyczna działa za pośrednictwem przedstawiciela, przy ustalaniu przesłanek stosowania powyższych zasad rozstrzygają okoliczności występujące po stronie przedstawiciela. Pamiętajmy jednak, że nie stosuje się ich do czynności prawnych z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa spadkowego ani do rozporządzeń dotyczących nieruchomości położonych w innym państwie niż państwo, w którym czynność prawna została dokonana.
Kolejne przepisy PPM wskazują, że ubezwłasnowolnienie podlega prawu ojczystemu osoby fizycznej, której ono dotyczy. Jeżeli jednak o ubezwłasnowolnieniu cudzoziemca orzeka sąd polski, stosuje się prawo polskie (będą to przepisy Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu postępowania cywilnego). Z kolei do uznania za zmarłą albo stwierdzenia zgonu osoby fizycznej stosuje się jej prawo ojczyste. Jeżeli jednak o uznaniu za zmarłego albo o stwierdzeniu zgonu cudzoziemca orzeka sąd polski, stosuje się prawo polskie. Imię i nazwisko osoby fizycznej podlegają jej prawu ojczystemu. Do nabycia albo zmiany imienia lub nazwiska stosuje się prawo właściwe do oceny skutków zdarzenia, które prowadzi do nabycia albo zmiany imienia lub nazwiska. Jednakże wybór nazwiska przy zawarciu lub rozwiązaniu małżeństwa podlega prawu ojczystemu każdego z małżonków.
Dobra osobiste osoby fizycznej podlegają jej prawu ojczystemu. Osoba fizyczna, której dobro osobiste jest zagrożone naruszeniem lub zostało naruszone może żądać ochrony na podstawie prawa państwa, na którego terytorium nastąpiło zdarzenie powodujące to zagrożenie naruszenia lub naruszenie, albo prawa państwa, na którego terytorium wystąpiły skutki tego naruszenia. Jeżeli do naruszenia dobra osobistego osoby fizycznej doszło w środkach społecznego przekazu, o prawie do odpowiedzi, sprostowania lub innego podobnego środka ochronnego rozstrzyga prawo państwa, w którym ma siedzibę albo miejsce zwykłego pobytu nadawca lub wydawca.
