Projekt ustawy między zawiera między innymi wydłużenie okresu rozliczeniowego czasu pracy maksymalnie do 12 miesięcy, co pozwoli pracodawcom na bardziej elastyczne gospodarowanie czasem pracy pracowników – zależnie od zapotrzebowania na pracę w poszczególnych miesiącach. Przepisy projektu pozwolą na stosowanie przez pracodawcę różnych godzin rozpoczynania i kończenia pracy w poszczególnych dobach pracowniczych, przy czym ponowna praca w tej samej dobie nie będzie traktowana jak praca nadliczbowa oraz obniżanie pracownikom wymiaru czasu pracy i proporcjonalnie – wynagrodzenia za pracę – bez konieczności dokonywania wypowiedzeń zmieniających umowy o pracę. Należy podkreślić, że obniżenie wymiaru czasu pracy następować będzie na podstawie układu zbiorowego pracy, a gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa – na podstawie porozumienia z przedstawicielami pracowników. Zaprojektowane przepisy wprowadzają możliwość ustanowienia indywidualnego rozkładu czasu pracy dla pracowników opiekujących się dziećmi w wieku do 14 lat – co pozwoli na godzenie obowiązków rodzinnych z zawodowymi. Możliwe także będzie wsparcie finansowe pracowników i pracodawców będących w przejściowych kłopotach finansowych w wyniku kryzysu.
Przepisy projektu przewidują finansowanie z FGSP świadczeń – wraz ze składkami ZUS – wypłacanych pracownikom w przypadku wprowadzenia ograniczonego wymiaru czasu pracy- w wys. 70% zasiłku dla bezrobotnych oraz przestoju ekonomicznego – w wys. 100% zasiłku dla bezrobotnych. Umożliwienie pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych w czasie wprowadzonego przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy przez pracodawcę, który utworzył fundusz szkoleniowy. Z Funduszu Pracy będą finansowane do 90% koszty szkolenia lub studiów podyplomowych i stypendia dla pracowników – w wysokości 100% zasiłku dla bezrobotnych. Odpisy pracodawców na fundusz szkoleniowy stanowić będą koszty działalności pracodawcy.
Projekt przewiduje objęcie bezpośrednią pomocą finansową ok. 249,5 tys. osób zatrudnionych u pracodawców znajdujących się w przejściowych trudnościach finansowych, Proponowana pomoc pozwoli na utrzymanie zatrudnienia i zapobiegnie zwolnieniom tej grupy pracowników. Bez udzielonego wsparcia liczba bezrobotnych zwiększyłaby się z odnotowanego w końcu kwietnia 2009 roku poziomu 1.720 tys. osób do ok. 1.969 tys. osób – co oznacza, że stopa bezrobocia z 11% ze stanu na koniec kwietnia br. zwiększyłaby się nawet do 12,6%.
Zakładając, że wszystkie te osoby rejestrując się w urzędzie pracy nabyłyby prawo do zasiłku dla bezrobotnych, istotnie zwiększyłyby się koszty wypłaty tegoż zasiłku. Przy założeniu, że ok. 166 tys. osób nabyłoby prawo do zasiłku wypłacanego przez okres 6 miesięcy, a kolejne 83 tys. osób przez okres 12 miesięcy, koszt wypłaty zasiłków dla grupy 249,5 tys. osób wyniósłby ok. 1.101,4 mln PLN.