Statystyki – niestety – wskazują na niepokojące zjawisko polegające na coraz częstszych przypadkach powtórnego prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości, co stanowi czym zabroniony z art. 178a § 4 kodeksu karnego. W 2011 roku skazano 10039 osób, a rok później aż 12527. Biorąc to pod uwagę, uzasadnionym wydaje się wprowadzenie rozwiązań mających na celu zwiększenie dolegliwości związanych m.in., z długością środka karnego, polegającego na zakazie prowadzenia pojazdów, czy też obowiązkiem zapłaty nawiązki.
W związku z powyższym, zamierzeniem projektodawcy jest, aby w przypadku spełnienia przesłanek określonych w art. 42 § 2 kodeksu karnego, czyli jeśli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia – sąd orzekał środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju na okres od lat 3 do lat 15. Zatem ustawowa długość środka karnego, o którym mowa w art. 39 pkt 3 kodeksu karnego uległaby zwiększeniu do 15 lat, przy czym zachowana zostałaby dolna granica jednego roku.
Ponadto, w projekcie ustawy zaproponowano zmianę w art. 42 § 3 kodeksu karnego, który obejmować by miał również przypadki ponownego prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Aktualnie – zgodnie z 42 § 3 kodeksu karnego, jeśli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173 kodeksu karnego, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 lub w art. 355 § 2 kodeksu karnego, był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, to sąd orzeka dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów, chyba, że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Projekt nowelizacji zakłada, aby reżimowy temu poddano także kierowców, którzy prowadzą pojazd w stanie nietrzeźwości pomimo uprzedniego skazania za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 kodeksu karnego popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego .
Ponadto, zaproponowano wprowadzenie obowiązku orzekania przez sąd nawiązki w minimalnej kwocie 5 tysięcy złotych – w przypadku skazanego po raz pierwszy za przestępstwo z art. 178a kodeksu karnego, lub 10 tysięcy złotych – w przypadku tzw. quasi-recydywistów, jak i sprawców przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnionych w stanie nietrzeźwości. Nawiązka powinna zostać orzeczona na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej lub w przypadku spowodowania wypadku w stanie nietrzeźwości na rzecz pokrzywdzonego lub osoby najbliższej.
