Podstawą rejestracji pojazdu w Polsce jest art. 72 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tym przepisem do rejestracji pojazdu niezbędne jest przedstawienie dowodu własności pojazdu, czyli umowy nabycia pojazdu lub faktury dokumentującej sprzedaż. Przepisy prawa administracyjnego w tym zakresie nie określają warunków jakim winna odpowiadać umowa sprzedaży, jedyna możliwość kwestionowania takiej umowy to wątpliwość co do jej autentyczności lub ustalenia, że zbywca był właścicielem pojazdu. Brak oznaczenia w umowie pełnego nr VIN zamiast wpisanego nr nadwozia nie może stanowić odmowy do rejestracji pojazdu. Potwierdzenie takie można wywieść także z uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Kielcach z dnia 21 listopada 2012 roku sygn. akt II SA/Ke 722/12, który stwierdził, że nie można odmówić rejestracji pojazdu na tej podstawie, że w ich ocenie umowa nie zawiera wszystkich danych identyfikacyjnych pojazdu. Jedyną podstawą do odmowy rejestracji pojazdu jest fakt, że przedstawione do rejestracji dokumenty są nierzetelne lub nieprawdziwe (np. sfałszowane) albo, że zbywca nie był uprawniony do zbycia pojazdu.
W tym stanie rzeczy w naszej ocenie Pana stanowisko jest prawidłowe, jeżeli umowa zawiera wszelkie elementy, na podstawie których można dokonać identyfikacji pojazdu, z punktu widzenia prawnego dla jej ważności nie jest konieczne zamieszczenie całego nr VIN dotyczącego zbywanego pojazdu. Odnosząc się do zmiany takiej umowy (gdyby uznać, że stanowisko urzędników jest uzasadnione) wystarczające jest dokonanie zmiany poprzez np. zawarcie aneksu do umowy, w którym strony dokonają „zmiany treści umowy w ten sposób, że w miejsce nr nadwozia wpisują nr VIN”. Możliwe jest także uczynienie pisemnej zmiany na samym dokumencie umowy poprzez „dopisanie nr VIN” i zaparafowanie przez obie strony umowy takiego dopisku.
Podstawa prawna:
[art. 72 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym]
