Pracodawcy odpowiedzieli na ostatni list związkowców, w którym ci prosili o zajęcie jednoznacznego stanowiska m.in. w kwestii wprowadzenia pakietów socjalnych, ograniczenia stosowania umów na czas określony, ustalenia ścieżki dojścia do płacy minimalnej na poziomie 50 proc. średniego wynagrodzenia i wspierania rodzin najuboższych.
W zakresie propozycji wprowadzenia pakietów socjalnych przedsiębiorcy zadeklarowali gotowość do podjęcia rozmów. Napisali, że nie sprzeciwiają się zagwarantowaniu pracownikom dochodzenia ich indywidualnych roszczeń wynikających z pakietów socjalnych. Jednak zwracają uwagę na liczne wątpliwości wyrażane w orzecznictwie, że przepisy prawa pracy regulują wyłącznie stosunki między pracodawcą i pracownikami lub ich przedstawicielstwem. Tymczasem pakiety socjalne nie zawsze są zawierane pomiędzy związkami zawodowymi a pracodawcami. Często ich stroną są inne podmioty, np. inwestorzy kupujący firmę, którzy nie zawsze stają się stroną stosunku pracy.
Odnosząc się do projektu dotyczącego ograniczenia stosowania umów na czas określony przedsiębiorcy przypomnieli, że strona pracodawców w trakcie prac w Zespole Problemowym ds. Prawa Pracy i Układów Zbiorowych Komisji Trójstronnej wielokrotnie zgłaszała wolę uregulowania tej kwestii jako istotnej dla obu stron stosunku pracy. Zgadzamy się na wprowadzenie limitu długości trwania umów na czas określony. Sprawą wymagającą doprecyzowania jest oczywiście ustalenie czasu trwania umów na czas określony, stworzenie przesłanek jego wprowadzenia, a także powiązanie tego ograniczenia z innymi zmianami dotyczącymi umów na czas nieokreślony – napisali pracodawcy.
Zadeklarowali też gotowość do podjęcia rozmów na temat płacy minimalnej, ale z uwzględnieniem realiów gospodarczych. Przedsiębiorcy stoją na stanowisku, że postulowane przez stronę związkową rozwiązanie polegające na corocznym podnoszeniu wynagrodzenia minimalnego w stopniu istotnie wyprzedzającym wzrost przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej po to, aby dojść do poziomu 50%, jest pomysłem niedobrym, ponieważ nie uwzględnia dużego zróżnicowania przeciętnego wynagrodzenia w przedsiębiorstwach, branżach i regionach.
Odnosząc się do propozycji rozmów dotyczących płacy minimalnej w 2014 r. zwrócili uwagę, że dyskusja na ten temat wymaga uczestnictwa strony rządowej, co wynika z przepisów prawa. Obecnie, na skutek wystąpienia strony związkowej z Komisji Trójstronnej rozmowa o płacy minimalnej nie jest możliwa.
Pracodawcy w liście stwierdzili też: Wyrażamy potrzebę dyskusji na temat pomocy rodzinom najuboższym, zauważając jednak, że podstawowymi źródłami ubóstwa w naszym kraju są: bezrobocie oraz niskie dochody na osobę w rodzinach wielodzietnych. W naszej ocenie, odpowiedzią na wskazane problemy może być polityka gospodarcza na rzecz zwiększania inwestycji tworzących miejsca pracy oraz pomoc państwa w aktywizacji zawodowej, szczególnie osób o niskich kwalifikacjach. Konieczne jest ponadto większe wsparcie dla rodzin wielodzietnych oraz zmniejszenie obciążeń podatkowych dla osób najmniej zarabiających. Zwracamy uwagę, że stroną odpowiednią dla związków zawodowych do dyskusji na temat wsparcia rodzin najuboższych jest przede wszystkim rząd oraz samorządy. Ze swojej strony deklarujemy wsparcie dla wszelkich racjonalnych propozycji służących poprawie sytuacji osób najuboższych w Polsce.
Jako strona dialogu społecznego przedstawiamy nasze propozycje dotyczące zmian w ustawodawstwie pracy. Postulujemy między innymi zmianę przepisów dotyczących: wymiaru oraz zasad udzielania pracownikowi urlopu „na żądanie”, zmiany trybu konsultacji wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony, ograniczenia wymiaru wynagrodzenia chorobowego z 33 do 14 dni w roku kalendarzowym, zmian w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (przede wszystkim prawa ustalenia przez sąd legalności sporu w trakcie jego prowadzenia), wprowadzenia jasnych reguł dotyczących oddelegowania pracowników w celu wykonywania funkcji związkowych oraz ustanowienia zasad powoływania społecznych inspektorów pracy u jednego pracodawcy.
Pracodawcy ponownie zaproponowali przystąpienie do rozmowy bez warunków wstępnych. Ich nadrzędnym celem winny być racjonalne i społecznie zrozumiałe zmiany warunków funkcjonowania firm i pracy ludzi. Zmiany takie są konieczne i leżą w naszym wspólnym interesie.
