Aktualnie obowiązuje rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 988 oraz z 2003 r. Nr 192, poz. 1875). Nowelizacja przedmiotowego rozporządzenia wynika z konieczności dostosowania jego przepisów do zmian wprowadzonych w ustawie o systemie oświaty w zakresie dopuszczania do użytku w danej szkole programów nauczania przez dyrektora szkoły, a także doprecyzowanie niektórych obecnie obowiązujących przepisów rozporządzenia.
Wprowadzone zmiany mają na celu dostosowanie obecnie obowiązujących przepisów rozporządzenia do zmian w zakresie dopuszczania do użytku w danej szkole programów nauczania przez dyrektora szkoły, wprowadzonych ustawą z dnia 19 marca 2009r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 56, poz.458) oraz rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz. U. Nr 89, poz. 730). Przywołana wyżej ustawa zmieniła brzmienie art. 22a ustawy o systemie oświaty, wprowadzając w ust. 2 i 2b generalną zasadę dopuszczania do użytku w danej szkole programów nauczania, w tym programów nauczania dla zawodów, przez dyrektora szkoły.
W przepisach podpisanego rozporządzenia odstąpiono od wymogu posiadania świadectwa dojrzałości przez instruktorów praktycznej nauki zawodu. Zmiana rozporządzenia wpłynie na zwiększenie liczby pracodawców uprawnionych do pełnienia funkcji instruktora praktycznej nauki zawodu i tym samym może wystąpić zwiększenie zainteresowania przez pracodawców do przyjmowania uczniów na realizację praktycznej nauki zawodu do swoich zakładów pracy. Z kolei, dyrektorzy szkół prowadzących kształcenie zawodowe będą mieli potencjalne zwiększone możliwości wyboru podmiotów, z którymi będą mogli zawierać umowy o praktyczna naukę zawodu, co wpłynie korzystnie na podniesienie jakości kształcenia zawodowego uczniów i młodocianych pracowników.
Ponadto odstąpiono z określenia liczby uczniów jako kryterium będącego podstawą wypłacania świadczeń opiekunom praktyk zawodowych za czas ich częściowego lub całkowitego zwolnienia od świadczenia pracy z tym związanego. Aktualnie obwiązujące przepisy w tym zakresie odnoszą się głównie do byłych dużych zakładów państwowych, które przyjmowały po 30 i więcej uczniów na praktyki zawodowe z danej klasy technikum lub szkoły policealnej. Aktualnie z uwagi na warunki organizacyjne oraz wymogi bezpieczeństwa i higieny pracy u pracodawców – dyrektorzy szkół mają ograniczone możliwość kierowania większej grupy uczniów na praktyki zawodowe do jednego pracodawcy prowadzącego działalność produkcyjną lub usługową.
