Spis treści
Przemoc w rodzinie – patologia naruszająca podstawowe prawa człowieka
Nie budzi wątpliwości, że przemoc w rodzinie jest zjawiskiem patologicznym. Narusza ona podstawowe prawa człowieka, w tym prawo do życia i zdrowia oraz poszanowania godności osobistej. Dlatego też organy państwowe zobligowane są zapewnić wszystkim obywatelom równe traktowanie i poszanowanie ich praw i wolności, a także zwiększać skuteczność przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Kiedy w świetle prawa mamy do czynienia ze zjawiskiem przemocy w rodzinie?
Definicję prawną przemocy w rodzinie zawiera ustawa z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Wedle treści art. 2 pkt 2 ustawy, przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.
Jakie osoby, w świetle ustawy, są ofiarami przemocy w rodzinie?
Przemoc w rodzinie, jak wyżej wskazano, narusza prawa lub dobra osobiste członków rodziny. Pod pojęciem tym rozumie się zarówno osobę wspólnie zamieszkującą lub gospodarującą, jak i osobę najbliższą, jaką jest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu.
Uwaga!
Jeśli chcesz szybko i poprawnie przygotować Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przejdź do formularza »
Jakiej pomocy udziela się osobie dotkniętej przemocą w rodzinie?
Osobie dotkniętej przemocą w rodzinie udziela się bezpłatnej pomocy, w szczególności w formie:
- poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego;
- interwencji kryzysowej i wsparcia;
- ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się i zbliżania się do osoby pokrzywdzonej;
- zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie;
- badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie;
- zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania.
Ustawa przyznaję ofiarom także ochronę przed sprawcami przemocy. Wobec osób stosujących przemoc w rodzinie stosuje się środki mające na celu zapobieganie ich kontaktowaniu się z osobami pokrzywdzonymi oraz oddziaływania korekcyjno-edukacyjne. I tak na przykład, środkiem takim będzie nakazanie powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób, czy nakazanie poddania się leczeniu, w szczególności odwykowemu lub rehabilitacyjnemu, albo oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach korekcyjno-edukacyjnych.
Ponadto, jeżeli członek rodziny wspólnie zajmujący mieszkanie, swoim zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w rodzinie czyni szczególnie uciążliwym wspólne zamieszkiwanie, osoba dotknięta przemocą może żądać, aby sąd zobowiązał go do opuszczenia mieszkania.
Również w razie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w związku z przemocą w rodzinie pracownik socjalny wykonujący obowiązki służbowe ma prawo odebrać dziecko z rodziny i umieścić je u innej niezamieszkującej wspólnie osoby najbliższej, w rodzinie zastępczej lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej.
Sprawca przemocy w rodzinie może odpowiadać za przestępstwo znęcania się!
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie nie definiuje osobnego czyny przestępnego. Dlatego też sprawca przemocy w rodzinie może podlegać odpowiedzialności karnej za przestępstwo znęcania się. Zgodnie z regulacją art. 207 kodeksu karnego, kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Jeżeli znęcanie się jest połączone ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Ponadto, jak wskazuje ustawodawca, jeżeli następstwem znęcania się jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Jeżeli zatem zachowanie sprawcy wypełnia twoim zdaniem ustawowe przesłanki przestępstwa znęcania, możesz złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Najczęstszą formą złożenia zawiadomienia, jest forma pisemna.
Uwaga!
Jeśli chcesz szybko i poprawnie przygotować Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa
przejdź do formularza »
Podstawa prawna:
Art. 115, art. 207 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny (Dz.U.1997.88.553)
Art. 2, art. 3, art. 4 , art. 15 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz.U.2005.180.1493)
