Fakt posiadania obywatelstwa polskiego lub zamieszkiwania w Polsce nie przesądza o uprawnieniach do opieki zdrowotnej na koszt Narodowego Funduszu Zdrowia. Osoba podlegająca ustawodawstwu innego państwa członkowskiego, która planuje pobyt w Polsce, powinna zaopatrzyć się w instytucji właściwej w dokument potwierdzający jej uprawnienia – Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (ekuz), lub jeden z formularzy E 100.
ekuz uprawnia do świadczeń zdrowotnych niezbędnych podczas pobytu w innym państwie, uwzględniając rodzaj tych świadczeń i przewidywany czas pobytu. O tym, jakie świadczenia są dla danej osoby niezbędne według powyższych kryteriów, decyduje lekarz w państwie pobytu.
Należy pamiętać, że ekuz nie daje żadnych uprawnień, gdy celem podróży jest odbycie leczenia, a więc nie można na jej podstawie skorzystać z zaplanowanych świadczeń w innym państwie. Można natomiast ubiegać się o zgodę swojej instytucji ubezpieczeniowej na planowane leczenie w innym państwie członkowskim (formularz E 112). Osoba korzystająca w Polsce z zaplanowanych zabiegów nie posiadając formularza E 112, jest traktowana jako pacjent prywatny, a zatem jest zobowiązana do pokrycia pełnych kosztów leczenia.
Uwaga: osoby wykonujące pracę lub działalność gospodarczą w kilku państwach członkowskich powinny zgłosić się do instytucji ubezpieczenia społecznego w państwie zamieszkania w celu ustalenia właściwego ustawodawstwa tj. rozstrzygnięcia, przepisy którego państwa mają do niej zastosowanie.
Źródło NFZ
