Projekt ten wprowadza m.in. nowe kwalifikowane typy przestępstw – zgwałcenie o charakterze pedofilskim i zgwałcenie o charakterze kazirodczym. Oba te przestępstwa będą stanowiły zbrodnię i będą zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 do 15 lat. Przepisy projektu prowadzają także do polskiego systemu prawnego przymusową terapię dla osób skazanych za te czyny. Po opuszczeniu przez sprawcę zakładu karnego sąd będzie obligatoryjnie orzekał o umieszczeni go w zakładzie zamkniętym albo o skierowaniu na leczenie ambulatoryjne do ośrodka prowadzącego terapię farmakologiczną i psychoterapię w celu obniżenia jego popędu seksualnego. Przed orzeczeniem tego środka sąd będzie musiał wysłuchać lekarzy psychiatrów, seksuologa i psychologa, którzy wskażą właściwy sposób terapii dla konkretnej osoby. Nowe przepisy mają zagwarantować, że każda osoba, która odbędzie karę za przestępstwa seksualne wobec nieletnich, będzie pozostawała w dalszej izolacji od społeczeństwa w zamkniętych zakładach leczniczych, dopóki istnieć będzie zagrożenie dokonania przez nich podobnego czynu. O możliwości opuszczenia takiego zakładu decydować będzie sąd na podstawie opinii seksuologów, psychologów i psychiatrów.
W art. 93 Kodeksu karnego wprowadzono pojęcie „zaburzeń preferencji seksualnych”, jako przesłankę orzeczenia środka zabezpieczającego, przy popełnieniu przestępstw przeciwko wolności seksualnej. Będzie on realizowany w postaci umieszczenia sprawcy przestępstwa w zakładzie zamkniętym, czyli zamiast kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym lub skierowania na leczenie ambulatoryjne. Ma to dotyczyć to osób, które dopuszczą się dowolnego przestępstwa, którego podłożem będą zaburzenia preferencji seksualnych. Przed orzeczeniem tego środka sąd wysłucha opinii lekarzy psychiatrów, seksuologa oraz psychologa. Kolejno w art. 95a § 1 Kodeksu karnego, doprecyzowano cel umieszczenia w zakładzie zamkniętym albo skierowania na leczenie ambulatoryjne, osoby skazanej na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonywania za przestępstwo skierowane przeciwko wolności seksualnej, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych. Celem tym jest przeprowadzenie terapii farmakologicznej i psychoterapii, zmierzających do obniżenia jego popędu seksualnego. Terapia farmakologiczna nie będzie mogła być stosowana, jeżeli jej przeprowadzenie spowodowałoby poważne niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia skazanego. Przewidziano ponadto podwyższenie kar – z przedziału od 2 do 12 lat do przedziału od 3 do 15 lat pozbawienia wolności, za przestępstwo gwałtu osoby małoletniej poniżej 15 lat oraz zgwałcenie wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry. W art. 95a § 1a Kodeksu karego przewidziano, że w przypadku sprawcy skazanego za przestępstwo polegającego na dokonaniu zgwałcenia osoby małoletniej poniżej 15 roku życia lub osoby najbliższej, umieszczenie go w zakładzie zamkniętym albo skierowanie na leczenie ambulatoryjne będzie obligatoryjne. Należy również podkreślić, iż dzięki przyjętemu przez Radę Ministrów projektowi Policja otrzyma nowe narzędzie pomocne w identyfikacji i zatrzymywaniu pedofilów. Za zgodą sądu będzie mogła podsłuchiwać rozmowy telefoniczne dorosłych, którzy chcą umówić się z małoletnimi w celu popełnienie przestępstwa seksualnego. Analogiczną technikę operacyjną policja będzie mogła stosować w Internecie. Co ważne już samo umówienie się i podjęcie czynności zmierzających do spotkania z osobą poniżej 15 roku życia będzie przestępstwem, za które grozić będzie do 3 lat więzienia.
