Decyzja dowódcy jednostki wojskowej zezwalająca żołnierzowi na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej wydawana jest na pisemny wniosek żołnierza, skierowany drogą służbową. Dowódca jednostki wojskowej może zezwolić żołnierzowi na równoczesne wykonywanie pracy zarobkowej i prowadzenie działalności gospodarczej. Wniosek w przypadku pracy zarobkowej powinien w szczególności zawierać nazwę pracodawcy, dla którego żołnierz będzie wykonywał pracę zarobkową i adres jego siedziby, podstawę wykonywanej pracy (w ramach stosunku pracy lub na podstawie innego tytułu), miejsce pracy, okres, na jaki pracodawca, o którym mowa w lit. a, zamierza zawrzeć umowę o pracę lub umowę na podstawie innego tytułu, wymiar czasu pracy oraz charakter wykonywanej pracy i termin jej rozpoczęcia. Natomiast wniosek w przypadku działalności gospodarczej powinien zawierać określenie przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Kodyfikacją Działalności, i adres siedziby podmiotu prowadzonej działalności gospodarczej, adres, pod którym działalność gospodarcza będzie prowadzona, formę prawną prowadzonej działalności gospodarczej oraz wymiar czasu niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej i termin rozpoczęcia działalności. Dowódca jednostki wojskowej ma prawo zwrócić się przed udzieleniem zezwolenia o podanie dodatkowych informacji do pracodawcy lub do innych organów i podmiotów.
Zgodnie z rozporządzeniem praca zarobkowa może być wykonywana przez żołnierza posiadającego szczególnie przydatne kwalifikacje, w formie pracy dodatkowej również w jednostkach wojskowych na stanowiskach pracowników cywilnych, na których są wymagane takie kwalifikacje. Jednakże należy podkreślić, iż takie zatrudnienie może obejmować nie więcej niż połowę wymiaru czasu pracy na określonym stanowisku pracownika cywilnego i mieć miejsce poza jednostką wojskową, w której żołnierz pełni zawodową służbę wojskową, oraz poza jednostką bezpośrednio podległą.
Dowódca jednostki wojskowej ma prawo zażądać od żołnierza, który uzyskał zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, przedstawienia do wglądu umowy o pracę lub innego tytułu, na podstawie, którego świadczy pracę albo postanowienia o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub decyzji o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Obowiązkiem żołnierza, który uzyskał zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej jest niezwłoczne powiadomienie dowódcy jednostki wojskowej o niepodjęciu pracy, przerwaniu pracy oraz analogicznie w przypadku działalności gospodarczej: niepodjęciu prowadzenia działalności gospodarczej bądź jej zakończeniu.
Dowódca jednostki wojskowej, który udzielił żołnierzowi zezwolenia na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej może podjąć decyzję o cofnięciu tego zezwolenia. Może to nastąpić w przypadku, gdy wykonywanie pracy zarobkowej poza jednostką bądź prowadzenie działalności gospodarczej koliduje z wykonywaniem zadań służbowych przez żołnierza oraz wpływa na podwyższenie jego kwalifikacji, a także nie narusza prestiżu zawodu żołnierza zawodowego – o czym stanowi art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Żołnierzowi, któremu zostało cofnięte zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej, dowódca jednostki wojskowej musi zapewnić odpowiedni czas potrzebny do rozwiązania umowy o pracę lub innego tytułu, na podstawie którego świadczy pracę albo zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej.
