Postanowieniem z dnia 24 marca 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny przekazał według właściwości wniosek M. G. o przyznawanie prawa pomocy do rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że pomimo iż skarżącemu przyznano prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowy i ustanowienia adwokata postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 września 2008 r. sygn. akt III SA/Łd 433/08, to kolejny jego wniosek o przyznanie prawa pomocy wymaga procesowego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny skargę odrzucił, ale stwierdził przy tym, że:
Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu sporządzenia jej osobiście przez skarżącego, nie należącego do kręgu podmiotów wymienionych w art. 175 § 2 w zw. z art. 276 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nie zamyka skarżącemu ponownego wniesienia skargi o wznowienie tego postanowienia sporządzonej przez umocowanego adwokata jeśli nastąpi to przed upływem terminu określonego w art. 277 p.p.s.a.
Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania określony w art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (, pismo M. G. z dnia 6 lutego 2009 r. zostało zakwalifikowane jako skarga o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt I OW 191/08, sporządzona osobiście przez skarżącego. Stosownie do art. 276 p.p.s.a. do postępowania ze skargi o wznowienie postępowania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji przy czym, gdy do wznowienia postępowania właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny, stosuje się odpowiednio art. 175 p.p.s.a. W konsekwencji tego w postępowaniu wznowieniowym pozostającym we właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego obowiązuje przymus adwokacko – radcowski do sporządzenia skargi o wznowienie postępowania.
Odpowiednie stosowanie art. 175 p.p.s.a. w postępowaniu wznowieniowym pozostającym we właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, oznacza nie tylko istnienie obowiązku sporządzenia skargi o wznowienie postępowania przez podmioty wymienione w art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a., ale jednocześnie powoduje odrzucenie skargi wznowieniowej sporządzonej osobiście przez skarżącego niekorzystającego z wyłączenia, o którym stanowi art. 175 § 2 p.p.s.a. lub przez pełnomocnika niebędącego adwokatem lub radcą prawnym.
Wskazać należy również, że M. G. zostało przyznane w dniu 11 września 2008 r. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w Łodzi wyznaczyła adwokata do reprezentowania M. G. w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Do daty wniesienia omawianego pisma skarżącego z dnia 6 lutego 2009 r. – skargi o wznowienie postępowania – skarżący nie udzielił pełnomocnictwa wyznaczonemu adwokatowi. Podnieść należy również, że pełnomocnictwo ogólne lub do prowadzenia poszczególnych spraw obejmuje z samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu, nie wyłączając skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego jej wniesieniem.
W rozpoznawanej sprawie M. G., pomimo przyznanego adwokata z urzędu nie udzielił mu pełnomocnictwa i sporządził osobiście skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 stycznia 2009 r. Ten brak skargi wznowieniowej powoduje jej odrzucenie. Nie zamyka to skarżącemu drogi do ponownego wniesienia skargi o wznowienie tegoż postępowania sporządzonej przez umocowanego adwokata, jeśli nastąpi to przed upływem terminu określonego w powołanym art. 277 p.p.s.a.
