Trybunał uznał, że zróżnicowanie traktowania mężczyzn w możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę w takim samym zakresie jak kobiety jest niczym nieuzasadnionym pominięciem ustawodawczym o cechach dyskryminujących. Zdaniem TK ustawodawca przekroczył granice przysługującej mu swobody naruszając konstytucyjną zasadę równości oraz zakaz dyskryminacji ze względu na płeć. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza różnicowanie sytuacji jedynie pod ściśle określonymi warunkami. W tym przypadku nie jest możliwe wskazanie uzasadnionych argumentów usprawiedliwiających wprowadzone zróżnicowanie. Argumentem nie są różnice biologiczne i społeczne między kobietami i mężczyznami. Przywileje kobiet w stosunku do mężczyzn mogą naruszyć zasadę równości. Naruszona została również zasada wzajemności, która wiąże prawo do świadczeń emerytalnych z udziałem świadczeniobiorcy w tworzeniu funduszu ubezpieczeniowego. Wyrok TK zobowiązywał ustawodawcę do tego, aby w ciągu 1 roku dokonał on odpowiedniej zmiany w stanie prawnym.
Odpowiedzą ustawodawcy na wyrok TK jest zmiana wprowadzona do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Według zmiany wprowadzonej do ustawy, mężczyzna ubezpieczony i urodzony przed dniem 1 stycznia 1949 r., który nie osiągnął wieku emerytalnego (65 lat), będzie teraz mógł przejść na emeryturę po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma, co najmniej 35-letni okres składkowy i nieskładkowy albo, jeżeli ma, co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy. Zatem zmiana przepisu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polega na uzupełnieniu tego przepisu o regulację zgodną z sentencją wyroku Trybunału.
W ustawie z dnia 28 marca 2008 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw umieszczono również zmianę, według której wydłużony został okres, w jakim płatnik składek może dochodzić od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zwrotu nienależnie opłaconych składek. Zgodnie z nowym przepisem – w sytuacji braku płatnika składek bądź jego następcy prawnego ZUS ma obowiązek zawiadomienia ubezpieczonego o kwocie nienależnie opłaconych składek w części sfinansowanej przez ubezpieczonego i na jego wniosek zwraca nienależnie opłacone składki. Aktualnie obowiązujący przepis nie przewidywał możliwości dokonania przez ZUS tego zwrotu bezpośrednio ubezpieczonemu, przez co uniemożliwia odzyskanie finansowanej przez niego części składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w przypadku braku płatnika składek lub następcy prawnego, z którym ZUS mógłby rozliczyć się z powstałej nadpłaty.
