Spis treści
Zasiłek stały przysługuje:
- pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej – tj. zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej – kwoty 542 zł;
- pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie – tj. zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej – kwoty 456 zł.
W jakiej wysokości przysługuje zasiłek stały?
Zasiłek stały ustala się w wysokości:
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 529 zł miesięcznie;
- w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie.
Przy czym należy pamiętać, że kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.
Należy pamiętać o tym, że osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub ubiegającą się o przyjęcie do niego uznaje się za osobę samotnie gospodarującą, jeżeli przed przyjęciem do domu pomocy społecznej lub rozpoczęciem oczekiwania na miejsce w takim domu była uprawniona do zasiłku stałego. Do dochodu osoby ubiegającej się i pobierającej zasiłek stały nie wlicza się kwoty zasiłku okresowego.
Zbieg zasiłku stałego i renty socjalnej – co wtedy?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i
- renty socjalnej,
- świadczenia pielęgnacyjnego,
- specjalnego zasiłku opiekuńczego,
- dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna,
zasiłek stały nie przysługuje.
Posiadanie majątku, a zasiłek stały
Zgodnie z art. 12 ustawy o pomocy społecznej, w przypadku stwierdzonych przez pracownika socjalnego dysproporcji między udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny, wskazującą, że osoba ta lub rodzina jest w stanie przezwyciężyć trudną sytuację życiową, wykorzystując własne zasoby majątkowe (w szczególności w przypadku posiadania znacznych zasobów finansowych, wartościowych przedmiotów majątkowych lub nieruchomości) można odmówić przyznania świadczenia. Jednakże, należy podkreślić, iż ustawodawca wyraźnie wskazał, że „można odmówić przyznania świadczenia”, a nie „odmawia się przyznania świadczenia”. Wszystko zatem zależy od okoliczności danej sprawy.
Warto wiedzieć, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (sygn. akt II SA/Łd 966/14), w jednej z rozpoznawanych spraw uznał, że dobra sytuacja majątkowa nie wyklucza udzielenia pomocy w trudnych sytuacjach życiowych, w przypadku głównie osób starszych, chorych, nieporadnych. W przedmiotowej sprawie, osoba ubiegająca się o przyznanie świadczenia w formie zasiłku stałego posiada znaczny stopień niepełnosprawności i wymaga całodobowej opieki, jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. Osoba ta spełniała również ustawowe przesłanki do objęcia pomocą w formie zasiłku stałego określone w ustawie o pomocy społecznej, ponieważ faktyczny dochód strony kształtował się na poziomie 303 zł (153 zł zasiłek pielęgnacyjny, 150 zł – czynsz z wynajmu lokalu). Ponadto, na chwilę składania wniosku, osoba ta była współwłaścicielem 4 nieruchomości przez co organ I instancji stwierdził, że zachodzi negatywna przesłanka przyznania pomocy, o której mowa właśnie w art. 12 ustawy o pomocy społecznej. Organ I instancji wskazał również, że wnioskodawca nie podjął jakichkolwiek działań, które pozwoliłby na zwiększenie środków finansowych, w tym prób renegocjacji umowy w sprawie wynajmu powierzchni pod sklep czy złożenia wniosku o zniesienie współwłasności. Co więcej wskazano także, że wnioskodawca nie podjął próby sprzedaży swoich udziałów w nieruchomościach na wolnym rynku, ani nie podjął się remontu nieruchomości celem ich wynajmowania i uzyskiwania dochodów w dłuższej perspektywie czasu. Z uwagi na powyższą argumentację, burmistrz miasta odmówił przyznania zasiłku stałego. Wnioskodawca oczywiście zaskarżył wydaną decyzję, jednak Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji. Na skutek wniesionej skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego, uchylono decyzję zarówno organu I jak i II instancji. Jak podkreślono w uzasadnieniu tego wyroku, „posiadanie określonego majątku nie może być bowiem powodem pozostawienia ich bez pomocy i opieki, zwłaszcza wobec unormowania zasad odpłatnego udzielania pomocy i zwrotu świadczeń.”. Ponadto, w przedmiotowej sprawie, zdaniem sądu organy administracji nie powinny pomijać faktu, że skarżący jest osobą chorą psychicznie, a w związku z tym szczególnej ocenie powinna zostać poddana przesłanka możności przezwyciężenia przez taką osobę trudnej sytuacji życiowej z wykorzystaniem własnych zasobów. W opinii sądu, w niniejszej sprawie „czynienie zarzutu niedołożenia należytej staranności przy dbałości o własne sprawy osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej czy to z uwagi na chorobę, czy nieporadność życiową wymaga szczególnej ostrożności i musi być poparte materiałem dowodowym”.
Podstawa prawna:
art. 8, art. 12, art. 37 ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 2004 nr 64 poz. 593)
