Pracownicy mają prawo do corocznego, nieprzerwanego odpoczynku, a prawo to jest gwarantowane przez przepisy Kodeksu pracy. Aby zapewnić normalny tok pracy w firmie pracodawcy najczęściej ustalają plan urlopów. Po sporządzeniu planu urlopów i podaniu go do wiadomości pracowników zdarza się, że pracodawca odwołuje pracownika z urlopu. Pracodawca ma prawo odwołać pracownika z urlopu tylko w sytuacji, gdy jego obecności w zakładzie pracy wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu, co przewiduje art. 167 § 1 Kodeksu pracy (dalej: k.p.). Jednocześnie przepisy k.p. nakładają na pracodawcę obowiązek pokrycia kosztów, jakie pracownik poniósł w związku z odwołaniem go z urlopu (art. 167 § 2 k.p.). Pracownik może także dochodzić od pracodawcy zwrotu kosztów związanych z odwołaniem z urlopu w drodze cywilnej, a to przede wszystkim w razie sporu w tym zakresie. Chodzi tu o wszelkie zaliczki, wpłaty dokonane przez pracownika w związku z zaplanowanym urlopem. Należy też podkreślić, że wydatki poniesione przez pracownika muszą być:
• faktycznie poniesione oraz
• właściwie udokumentowane.
Oba wskazane wyżej warunki muszą być spełnione łącznie, aby pracownik uzyskał zwrot wydatków związanych z odwołaniem go z urlopu.
Jeśli chodzi o opodatkowanie wskazanego wyżej zwrotu kosztów, to zgodnie z art. 12 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2011 r., nr 51, poz. 307, z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uznaje wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a przede wszystkim: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zwrot wydatków, poniesionych przez pracownika w związku z odwołaniem z urlopu nie jest przychodem podlegającym opodatkowaniu. W innym wypadku kwota wynagrodzenia pracownika byłaby podwójnie opodatkowana. W wyroku z dnia 28 kwietnia 2010 r., wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (sygn. akt I SA/Go 56/10) sąd ten podkreślił, że pracownik ponosi wydatki związane z urlopem środków wcześniej wypłaconych mu przez pracodawcę – tj. z opodatkowanego już wynagrodzenia. Dlatego też opodatkowanie tych kwot prowadziłoby do ponownego uznania ich za przychód ze stosunku pracy dopiero po potrąceniu podatku. A to z kolei oznaczałoby dla pracownika nieznajdującą umocowania w przepisach prawa stratę, przejawiającą się w wypłaceniu mu przez pracodawcę kwot w wysokości niższej niż w istocie wynosiła faktyczna wielkość poniesionych przez niego wydatków.