Ciąża
Pracownica będąca w ciąży nie ma obowiązku zgłaszania tego pracodawcy, bowiem nie wynika to wprost z przepisów prawa pracy. Nie ma też konkretnego terminu, w którym pracownica musi przedstawić zaświadczenie lekarskie dokumentujące jej stan. Należy jednak pamiętać, że jak najszybsze powiadomienie pracodawcy o ciąży pozwoli jej skorzystać ze szczególnej ochrony, jaka przysługuje pracownicom w ciąży. Dotyczy m. in. ochrony przed wypowiedzeniem oraz rozwiązaniem umowy o pracę, zakazem pracy w godzinach nadliczbowych i nocnych, czy też korzystania ze zwolnień na niezbędne badania lekarskie. Dodatkowa praca
Generalnie nie ma przeszkód, aby pracownik podjął dodatkową pracę u innego pracodawcy. Może on również brać dodatkowe zlecenia, wykonywać umowy o dzieło lub też prowadzić własną działalność gospodarczą. Co ważne nie musi o tym fakcie informować swojego szefa. Oczywiście praca na dwóch pełnych etatach jest praktycznie niewykonalna więc zazwyczaj dodatkowe zatrudnienie jest zazwyczaj na ½ lub ¼ etatu. Należy jednak pamiętać, że są zawody, w których pracownik chcący podjąć dodatkową pracę musi uzyskać zgodę przełożonego. Takiej swobody w podejmowaniu dodatkowego zatrudnienia nie mają np. pracownicy służb mundurowych. W przypadku takich pracowników podjęcie innej pracy bez odpowiedniej zgody zwierzchnika może skutkować rozwiązaniem umowy o pracę. To samo dotyczy osób, które podpisały z pracodawcą tzw. umowę lojalnościową na podstawie której nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej w czasie trwania stosunku pracy a w pewnych sytuacjach także po jego ustaniu. Warto przypomnieć, że działalność konkurencyjna to każda działalność, która może zagrozić interesom pracodawcy. Pracownik nie może więc prowadzić własnej działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy, ani też nie może pracować lub świadczyć usług na rzecz podmiotu prowadzącego tego rodzaju działalność. Nie może na przykład z takim podmiotem zawierać umów o dzieło czy zlecenie. Nie ma też znaczenia, czy działalność jest prowadzona odpłatnie czy nieodpłatnie. Pracodawca nie może jednak zakazać pracownikowi każdej dodatkowej pracy. Zakaz konkurencji może bowiem dotyczyć tylko pracy na rzecz konkurencji pracodawcy. Może się również zdarzyć, że pracodawca utraci zaufanie do pracownika, który bez jego wiedzy podejmuje pracę w konkurencyjnej firmie nawet jeśli nie zawarł on umowy lojalnościowej. W tej bowiem sytuacji ma on prawo stwierdzić, że takie działanie zagraża jego interesom i na tej podstawie wypowiedzieć pracownikowi umowę o pracę.
Podnoszenie kwalifikacji zawodowych
Pracownik, który pragnie podnieść swoje kwalifikacje zawodowe i skorzystać z przysługujących mu w związku z tym uprawnień powinien o tym fakcie zawiadomić swojego pracodawcę. Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych należy rozumieć wszelkie formy mające na celu zdobywanie wiedzy lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności, np. studia w szkołach wyższych, studia podyplomowe, formy pozaszkolne, szkolenia, kursy, seminaria. Jeżeli pracodawca udzieli pracownikowi zgody na podnoszenie kwalifikacji wówczas może on skorzystać ze zwolnień z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania, albo też z urlopu szkoleniowego. Szef może nawet przyznać takiej osobie dodatkowe świadczenia i np. pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie. W przypadku, gdy pracownik nie powiadomi o zamiarze dokształcania się swojego pracodawcy lub też zechce uzupełniać wiedzę i umiejętności bez uzyskania jego zgody, wówczas szef nie jest zobowiązany do udzielania żadnego ze świadczeń, przewidzianych dla pracowników podnoszących kwalifikacje zawodowe.
Praca a aplikacja
Ważnym z punktu widzenia przyszłych aplikantów jest wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2012r. (sygnatura akt: II PK 315/11). Zgodnie z wyrokiem podjęcie przez asystenta sędziego nauki na aplikacji radcowskiej powoduje konflikt interesów, a uprzednie niepoinformowanie o tym zwierzchników jest zachowaniem nielojalnym, które może spowodować utratę zaufania pracodawcy do pracownika. W uzasadnieniu SN wskazał że asystent sędziego ma status samodzielnego pracownika, niezależnie od jego podległości służbowej. Jednocześnie jako aplikant zostaje członkiem korporacji zawodowej. Może to więc stwarzać potencjalny konflikt interesów. SN ponadto uznał, że niepoinformowanie pracodawcy o zamiarze rozpoczęcia nauki na aplikacji radcowskiej może spowodować utratę zaufania pracodawcy do pracownika i stanowić przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę. W ocenie SN podjęcie aplikacji radcowskiej bez uzgodnienia z pracodawcą przede wszystkim pozostaje w sprzeczności z obowiązkami asystenta sędziego bowiem odbywanie aplikacji radcowskiej przez asystenta sędziego jednostronnie zmienia dotychczasowy stosunek pracy.
Wyrok może mieć znaczenie dla wszystkich przyszłych aplikantów. Osoby przystępujące do egzaminu na aplikację będą bowiem musiały uprzedzić o tym swojego pracodawcę, aby uniknąć utraty pracy w razie zdania tego egzaminu.
