Spis treści
Kobiety będą musiały urodzić ciężko chore dzieci
Jeżeli prezydencki projekt wejdzie w życie, usunięcie ciąży będzie w wielu przypadkach niemożliwe. Kobiety, które dowiedzą się o ciężkim uszkodzeniu płodu bądź nieuleczalnej chorobie będą musiały donosić ciąże. W szczególności nie będzie dopuszczalne usunięcie ciąży w przypadku stwierdzenia takich wad płodu, jak np. Zespół Pallistera-Hall, Zespół Rubinsteina-Taybiego, Zespół Downa, Zespół Turnera, Holoprozencefalia czy Cyklopia.
Tak zwany kompromis aborcyjny w świetle prezydenckiego projektu nowelizacji ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży
Propozycja przedstawiona przez Prezydenta z pewnością nie jest kompromisem aborcyjnym. Zaostrza ona – względem dotychczasowych przepisów – warunki dopuszczalności przerywania ciąży, zmuszając kobiety do donoszenia ciąży i porodu, nawet w sytuacji gdy badania prenatalne wykazały ciężkie i nieodwracalne uszkodzenie płodu.
Zgodnie z proponowanych art. 4a pkt 2a, ciąże można terminować, jeżeli badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na wysokie prawdopodobieństwo, że dziecko urodzi się martwe albo obarczone nieuleczalną chorobą lub wadą, prowadzącą niechybnie i bezpośrednio do śmierci dziecka, bez względu na zastosowane działania terapeutyczne.
Powyższe oznacza, że możliwość aborcji istnieje tylko w sytuacji, gdy dziecko urodzi się martwe albo wtedy, gdy umrze natychmiast po porodzie.
Kara więzienia za aborcję sprzeczną z ustawą
Nowe przepisy wykluczą natomiast dopuszczalność przerywania ciąży w sytuacji, gdy badania prenatalne wykażą ciężko chorobę bądź upośledzenie płodu, także w stopniu uniemożliwiającym jego samodzielną egzystencję. Wówczas usunięcie takiej ciąży podlegać będzie regulacji Kodeksu karnego. Zgodnie z art. 152 § 1 i 2 KK, kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.
Podstawa prawna:
Art. 152 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz.U.2020.1444).
Art. 4a ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży(Dz.U.1993.17.78 ).
