Zaprojektowane nowe rozwiązania dotyczą przede wszystkim pozyskiwania mięsa na użytek własny w gospodarstwie innym niż gospodarstwo, w którym zwierzę było utrzymywane. Zgodnie z proponowanymi rozwiązaniami ubój zwierząt w celu pozyskania mięsa na użytek własny będzie mógł odbywać się: w gospodarstwie, w którym utrzymywane są zwierzęta tak jak przewidują również obecnie obowiązujące przepisy oraz w gospodarstwie innym niż gospodarstwo, w którym zwierzęta były utrzymywane. W tym przypadku pozyskane mięso musi zostać przekazane posiadaczowi zwierzęcia poddanego ubojowi. Proponowane przepisy nie ograniczają możliwości przekazywania zwierząt do usługowego uboju, który jest wykonywany w rzeźni. Określono także zasady, na jakich może odbywać się ubój zwierząt w gospodarstwie innym niż gospodarstwo ich pochodzenia. Wymagania dla przeprowadzenia tego typu uboju są bardziej restrykcyjne niż w przypadku uboju mającego miejsce w gospodarstwie pochodzenia zwierząt. Założono, że w tego typu gospodarstwie uboje będą przeprowadzane znacznie częściej i nie będą miały charakteru tylko okazjonalnego. Biorąc pod uwagę, że mięso pochodzące z takiego uboju nie będzie mogło być przeznaczone do wprowadzenia na rynek, a może być przeznaczone do wykorzystania wyłącznie przez posiadacza zwierzęcia uznano, że bez uszczerbku dla zdrowia publicznego wymagania dla prowadzenia tego typu działalności mogą być znacznie mniej rygorystyczne niż w przypadku prowadzenia rzeźni pozyskującej mięso w celu wprowadzenia na rynek. Przyjęto, że zwierzęta powinny być ubijane niezwłocznie po przybyciu do gospodarstwa.
Wprowadzono również zakaz przeprowadzania uboju zwierząt w celu pozyskania mięsa na użytek własny w gospodarstwie, innym niż gospodarstwo pochodzenia zwierzęcia, jeżeli znajdują się tam zwierzęta podejrzane o zakażenie lub zakażone, podejrzane o chorobę lub chore na jedną z chorób zakaźnych zwierząt wymienioną w przepisach w sprawie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego wyprodukowanych na obszarach podlegających ograniczeniom, w przypadku gdy ubijane ma być zwierzę należące do gatunku wrażliwego na zakażenie tą chorobą. W projekcie zaproponowano również, aby w przypadku gdy ma miejsce ubój zwierząt w gospodarstwie innym niż gospodarstwo ich pochodzenia w celu pozyskania mięsa na użytek własny, podmiot prowadzący to gospodarstwo, a nie posiadacz zwierzęcia, przekazywał, powiatowemu lekarzowi weterynarii, powiadomienie o zamiarze dokonania uboju cieląt, owiec, kóz oraz informował powiatowego lekarza weterynarii o zamiarze przeprowadzenia uboju świń lub zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych.
W projekcie zaproponowano, aby koszty badania mięsa na obecność włośni oraz koszty ewentualnego, przeprowadzonego na wniosek posiadacza zwierzęcia, badania poubojowego mięsa pozyskiwanego od zwierząt ubijanych w gospodarstwie ponoszone były przez podmiot prowadzący ww. gospodarstwo lub przez posiadacza zwierzęcia. Podmiot prowadzący gospodarstwo, w którym dokonywany jest ubój zwierząt pochodzących z innych gospodarstw, będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ubijanych zwierząt. Ewidencja taka będzie pomocnym narzędziem nadzoru dla Inspekcji Weterynaryjnej nad prowadzoną w gospodarstwie produkcją mięsa na użytek własny.
W gospodarstwie, w którym dokonywany jest ubój zwierząt pochodzących z innych gospodarstw, powinno być wyznaczone miejsce lub pomieszczenie przeznaczone do ogłuszania, wykrwawiania i wytrzewiania zwierząt, skonstruowane i utrzymywane w sposób, gwarantujący zapewnienie higienicznych warunków produkcji mięsa oraz posiadające zapewniony dostęp do bieżącej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W gospodarstwie powino również znajdować się miejsce lub pomieszczenie przeznaczone do przechowywania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego – w tym materiału szczególnego ryzyka, odpowiednio zabezpieczone przed dostępem osób postronnych oraz zwierząt. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, powinny być przechowywane w oznakowanych pojemnikach, które każdorazowo po opróżnieniu muszą być poddawane czyszczeniu i dezynfekcji.
Przepisy projektu nakładają obowiązek badania mięsa świń, dzików i nutrii na obecność włośni oraz aby badanie poubojowe mięsa przeznaczonego na użytek własny wykonywane było tylko w przypadku gdy takie jest życzenie posiadacza mięsa. Natomiast nowym rozwiązaniem jest, w przypadku badania mięsa na obecność włośni, pobieranie i dostarczanie próbek mięsa, do badania urzędowemu lekarzowi weterynarii, przez posiadacza zwierzęcia w przypadku uboju zwierząt na terenie gospodarstwa, w którym zwierzęta były utrzymywane lub przez podmiot prowadzący gospodarstwo w przypadku uboju zwierząt, w gospodarstwie innym niż gospodarstwo, w którym zwierzęta było utrzymywane. Dotychczas próbki do badań mogły być pobierane tylko przez urzędowego lekarza weterynarii.
