Zgodnie z treścią art. 98 w/w aktu prawnego, kto, prowadząc pojazd poza drogą publiczną, strefą zamieszkania lub strefą ruchu, nie zachowuje należytej ostrożności, czym zagraża bezpieczeństwu innej osoby, podlega karze grzywny albo karze nagany. Problematyczne jest jednak zdefiniowanie należytej ostrożności.
Wykroczenie przewidziane w powyższym przepisie może występować tak naprawdę w dwóch postaciach. Pierwsza polega na prowadzeniu pojazdu poza drogą publiczną bez zachowania należytej ostrożności i spowodowaniu zagrożenia dla innych osób. Jest to zatem wykroczenie materialne, gdyż skutkiem musi być zagrożenie bezpieczeństwa innych osób (poza prowadzącym). Osoby te mogą znajdować się np. w pojeździe lub poza nim. Druga zaś postać wykroczenia z art. 98 KW ma charakter wyłącznie formalny (bezskutkowy) i polega na niestosowaniu się do przepisów regulujących korzystanie z dróg wewnętrznych oraz innych miejsc dostępnych dla ruchu pojazdów. Podmiotem wykroczenia z art. 98 KW może być każdy prowadzący pojazd. Sprawcą tego wykroczenia nie może być zaś pieszy.
W wyroku z dnia 1 grudnia 2000 r. Sąd Najwyższy zauważył, że z brzmienia omawianego przepisu wynika, że odpowiedzialności podlega osoba, która wykracza przeciwko przepisom o bezpieczeństwie i porządku ruchu (innym niż określone w art. 84-96a Kodeksu wykroczeń) na drogach publicznych. Tak więc jeśli do naruszenia takich przepisów doszło poza drogą publiczną, to podstawy do ewentualnego pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności karno-administracyjnej należy upatrywać poza przepisem art. 97 kw. Określenie drogi publicznej zawarte jest z kolei w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. W myśl art. 1 tej ustawy drogą publiczną jest droga zaliczona do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem i z wyjątkami określonymi w tej ustawie lub w innych przepisach szczególnych. Norma karno-administracyjna zawarta w przepisie art. 98 k.w. świadczy dobitnie o tym, że ustawodawca, pod groźbą ukarania za wykroczenie, nałożył na prowadzących pojazdy obowiązek przestrzegania zasad ruchu wszędzie tam, gdzie pojazdy się poruszają. Za oczywiste uznać trzeba, że takim miejscem jest również parking przylegający bezpośrednio do drogi wewnętrznej na osiedlu mieszkaniowym.
Omawiane wykroczenie może zostać popełnione zarówno umyślnie jak i nieumyślnie, nie ma to jednak żadnego wpływu na wymiar kary dla sprawcy. Jednocześnie czyn ten należy do kategorii powszechnych wykroczeń, a zatem jego sprawcą może być każdy człowiek – nie jest konieczne, aby posiadał on uprawnienia do kierowania pojazdem. W takiej sytuacji taka osoba będzie odpowiadała dodatkowo za prowadzenie pojazdu bez wymaganych dokumentów (prawa jazdy).
Prowadzenie pojazdu bez należytej staranności zagrożone jest karą grzywny (od 20 do 5000 zł) albo karą nagany, którą zgodnie z art. 36 KW można orzec w wypadku szczególnych okoliczności dotyczących charakteru czynu lub właściwości i warunków osobistych sprawcy, o ile jej zastosowanie jest wystarczające do poprawy sprawcy, tj. wdrożenia go do poszanowania prawa i zasad współżycia społecznego. Ze środków karnych można – jeżeli może to mieć znaczenie wychowawcze – orzec podanie orzeczenia do publicznej wiadomości w szczególny sposób przez jego publikację w prasie lub jego ogłoszenie w zakładzie pracy, uczelni, miejscu zamieszkania ukaranego, w innym właściwym miejscu lub w inny podobny sposób.
