Spis treści
Kto może stwierdzić zgon i wystawić kartę zgonu?
Co do zasady, zgon i jego przyczyna powinny być ustalone przez lekarza, leczącego chorego w ostatniej chorobie. W razie niemożności spełnienia tego, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołaną do tej czynności przez właściwego starostę przy czym koszty tych oględzin i wystawionego świadectwa nie mogą obciążać rodziny zmarłego. Wystawienie karty zgonu jest obowiązkiem lekarza, który ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał choremu świadczeń lekarskich. Jednakże, jeśli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że przyczyną zgonu było przestępstwo, to kartę zgonu wystawia lekarz, który na zlecenie sądu lub prokuratora dokonał oględzin lub sekcji zwłok.
W przypadku gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia karty zgonu w myśl powyższej zasady, bądź lekarz taki zamieszkuje w odległości większej niż 4 km od miejsca, w którym znajdują się zwłoki, albo z powodu choroby lub z innych uzasadnionych przyczyn nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania, kartę zgonu wystawia:
- lekarz, który stwierdził zgon będąc wezwany do nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania,
- lekarz lub starszy felczer albo felczer zatrudniony w przychodni bądź ośrodku zdrowia lub jego placówce terenowej (wiejski, felczerski punkt zdrowia) i sprawujący opiekę zdrowotną nad rejonem, w którym znajdują się zwłoki,
- położna wiejska, jeżeli nastąpił na terenie gromady zgon pozostającego pod jej opieką noworodka przed upływem 7 dni życia, a najbliższa przychodnia lub ośrodek zdrowia jest oddalony o więcej niż 4 km.
W opisywanym przypadku zgon stwierdził lekarz z przychodni. Lekarz, który przybył do miejsca w którym mieszkała starsza kobieta stwierdził, że nie wyczuwa u niej tętna ani na tętnicy szyjnej ani na tętnicach przedramienia. Oddechu i akcji serca też nie było. Stwierdzono także szerokie źrenice, niereagujące na światło. Wszystkie objawy jednoznacznie wskazywały na to, że kobieta zmarła.
W jakim terminie należy zgłosić zgon?
Zgon osoby należy zgłosić najpóźniej w ciągu 3 dni od dnia zgonu. Jeżeli zgon nastąpił wskutek choroby zakaźnej, zgłoszenie powinno nastąpić w ciągu 24 godzin od zgonu. Akt zgonu sporządza się na podstawie karty zgonu.
Na podstawie wystawionej przez lekarza karty zgonu 91 letniej kobiety, w urzędzie stanu cywilnego został sporządzony akt zgonu. W jaki sposób można teraz przywrócić – pod względem prawnym – kobietę do życia?
Unieważnienie aktu zgonu, jako jedyna możliwość przywrócenia ‘zmarłego’ do świata żywych…
Akt stanu cywilnego, czyli np. akt zgonu unieważnia się, w dwóch przypadkach, mianowicie jeśli :
- stwierdza zdarzenie niezgodne z prawdą;
- uchybienia powstałe przy sporządzeniu aktu zmniejszają jego moc dowodową.
W opisywanej sytuacji niewątpliwie doszło do stwierdzenia zdarzenia niezgodnego z prawdą. W sprawie o unieważnienie aktu zgonu sąd orzeka w postępowaniu nieprocesowym, na wniosek osoby zainteresowanej, prokuratora lub kierownika urzędu stanu cywilnego. Z informacji przekazanych przez prokuraturę wynika, że w opisywanej sprawie to właśnie prokurator pomoże starszej kobiecie powrócić do świata żywych i złoży wniosek do sądu o unieważnienie aktu zgonu.
Sprawę uśmierconej 91 – letniej kobiety, która na szczęście ma się dobrze wyjaśnia policja. Przesłuchiwani są świadkowie, zbierane dowody i zabezpieczana dokumentacja medyczna. Przeciwko lekarce, która orzekła zgon kobiety wszczęto postępowanie karne…
Podstawa prawna:
art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. 1959 nr 11 poz. 62)
art. 30 ustawy z dnia 29 września 1986 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. 1986 nr 36 poz. 180)
