Stosowanie przemocy wobec kogokolwiek jest niedozwolone. Oprócz moralnej nagany, ustawodawca przewiduje szereg sankcji prawnych za tego typu czyny. Jeśli ofiarą powyższego przestępstwa będzie kobieta w ciąży, skutki czynu zabronionego mogą być dla sprawcy dużo bardziej dotkliwe. Szczególnie wtedy, gdy na skutek pobicia kobieta straci nienarodzone dziecko. Zgodnie z treścią art. 153 KK, kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza kobietę ciężarną do przerwania ciąży, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Pamiętajmy także, że każdy kto dopuszcza się powyższego czynu, gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Jak zaznaczył sąd apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 9 grudnia 2010 r. (sygn. akt II AKa 397/10), przestępstwo stypizowane w art. 153 KK jest przestępstwem umyślnym, sprawca zatem musi mieć świadomość z jednej strony tego, że jego czynności zmierzają do przerwania ciąży, z drugiej strony, że dopuszcza się aborcji bez zgody kobiety ciężarnej, a co najmniej godzi się na to, że takiej zgody ciężarna nie wyraziła. Należy pamiętać, że przestępstwa umyślne, zgodnie z przyjętymi w art. 9 § 1 KK zasadami, mogą być popełnione tak w zamiarze bezpośrednim jak i ewentualnym. Niektóre z nich mogą być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim, wskazuje na to ich "szczególne zabarwienie" – nastawienie psychiczne sprawcy do czynu wskazujące na określony motyw, postać – wyobrażenie celu (np. kradzież), pobudkę czy intencje (np. zniewaga), itp. Jak wynika z powyższego sprawcą omawianych czynów zabronionych może być nie tylko osoba, która aktywnie dopuszcza się przemocy wobec ciężarnej, tj. bije kobietę, ale także taka, która doprowadza do usunięcia ciąży wbrew jej woli (co jak wiadomo nie musi następować w oparciu o przemoc fizyczną).
Przedmiotem ochrony w ramach omawianego przepisu jest oczywiście życie poczętego dziecka oraz prawo kobiety do samostanowienia i jej wolność od jakiegokolwiek przymusu. Czyn zabroniony należy do kategorii przestępstw powszechnych, a zatem jego sprawca może być każdy z nas. Pamiętajmy jednak, że sprawcą nie będzie kobieta, której ciąża uległa przerwaniu. Jak była już o tym mowa, czy z art. 153 KK może być popełniony jedynie umyślnie, w praktyce sprawcy wykazują mnogość działań, które podejmują, aby doprowadzić do utraty dziecka przez ciężarną. Dla przykładu przerwanie ciąży następuje na skutek bicia, kopania w brzuch kobiety, ale także poprzez podanie jej podstępnie lub za pomocą groźby środków farmakologicznych lub chemicznych mających spowodować poronienie. Warto pamiętać, że zgodnie z treścią art. 152 § 2, Kodeks karny przewiduje zaostrzenie karalności wszystkich trzech omówionych form przestępstwa bezprawnego przerwania ciąży, jeżeli jego skutkiem jest śmierć dziecka poczętego zdolnego do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej.
