W wyroku z dnia 21 stycznia 2014 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 51 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego w związku z art. 98 § 2 pkt 2 w związku z art. 98 § 3 w związku z art. 99 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy – w zakresie, w jakim wyłączają możliwość wykonywania przez rodzica małoletniego – działającego w charakterze przedstawiciela ustawowego – praw tego małoletniego jako pokrzywdzonego w postępowaniu karnym prowadzonym przeciwko drugiemu z jego rodziców i wprowadzają obowiązek ustanowienia w tym celu kuratora, są zgodne z art. 47 w związku z art. 51 ust. 1, z art. 48 ust. 2 w związku z art. 32 ust. 1 i z art. 72 ust. 1 konstytucji oraz nie są niezgodne z art. 45 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 i z art. 72 ust. 3 konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że problemem pojawiającym się na tle rozpatrywanej sprawy jest kwestia konstytucyjności reprezentacji osoby małoletniej pokrzywdzonej przestępstwem w postępowaniu karnym w świetle ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego. Trybunał Konstytucyjny uznał również, że tylko wprowadzenie kuratora, jako obiektywnego reprezentanta dziecka w postępowaniu karnym, minimalizuje niebezpieczeństwo konfliktu pomiędzy interesem rodzica, który chce reprezentować dziecko w procesie toczącym się przeciwko drugiemu z rodziców, a interesem dziecka. Stwarza również gwarancję podejmowania możliwie najbardziej obiektywnych decyzji w przedmiocie wykonywania praw małoletniego jako pokrzywdzonego. Trybunał Konstytucyjny wskazał ponadto na zagrożenia związane z dokonywaniem – na wstępnym etapie postępowania przygotowawczego – oceny tego, czy rodzic we właściwy sposób dziecko będzie reprezentował.
Należy podkreślić, iż Trybunał Konstytucyjny – w trybie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym – podjął postanowienie sygnalizacyjne, w którym zostały przedstawione Sejmowi RP uwagi dotyczące niezbędności podjęcia działań ustawodawczych, zmierzających do usunięcia nieprawidłowości w postępowaniach karnych, w których osoby małoletnie, pokrzywdzone w wyniku przestępstwa rodzica lub rodziców, reprezentowane są przez kuratora ustanowionego przez sąd opiekuńczy. Trybunał Konstytucyjny uznał za konieczne wprowadzenie uregulowań, które określiłyby kompetencje osób mogących pełnić funkcję kuratora procesowego dla dziecka w tego typu sprawach oraz obowiązek informowania rodzica o przebiegu sprawy.
