Zakaz reklamy u notariuszy
Samorząd notarialny zdecydowanie zabrania reklamy notariuszom. Według Kodeksu Etyki Zawodowej Notariusza (Uchwała Nr 19 Krajowej Rady Notarialnej z dnia 12 grudnia 1997r. ze zm.) notariusz powinien kierować się zasadą lojalności, życzliwości i szacunku w stosunku do innych notariuszy, zachowując wszakże prawo do oceny ich pracy, a zarazem wystrzegając się jakichkolwiek form nieuczciwej konkurencji zawodowej. Do działań nieuczciwej konkurencji zalicza się również uprawianie reklamy osobistej, w jakiejkolwiek postaci. Niedopuszczalna jest również indywidualna reklama kancelarii notarialnej. Co ważne, informacji o notariuszach mogą udzielać środkom przekazu tylko organy samorządu notarialnego. O swym udziale lub współpracy z jakimkolwiek środkiem przekazu publicznego, notariusz jest zobowiązany wcześniej poinformować Radę Izby Notarialnej. Za współpracowanie z mediami bez konsultacji z Radą Izby Notarialnej grozi odpowiedzialność dyscyplinarna. Należy pamiętać, że wytyczne dotyczące zagadnień technicznych reklamy kancelarii notarialnej zawiera także Regulamin wewnętrznego urzędowania kancelarii notarialnej (Uchwała Nr 12 Krajowej Rady Notarialnej z dnia 29 listopada 1991r.). Akt ten szczegółowo określa, co powinna zawierać, jak powinna wyglądać i gdzie powinna być umieszczona nazwa kancelarii. Samorząd notarialny dokładnie uregulował również kwestię posiadania przez kancelarie notarialne stron internetowych. Na mocy Uchwały Nr VI/14/2008 Krajowej Rady Notarialnej z dnia 15 lutego 2008r. w sprawie określenia zakresu i formy zakładania i prowadzenia stron internetowych dla kancelarii notarialnych notariusz może prowadzić dla swojej kancelarii tylko jedną stronę internetową. Dodatkowo treść, kształt graficzny oraz kolorystyka strony nie mogą naruszać powagi lub godności zawodu notariusza. Na przedmiotowej stronie mogą się między innymi znaleźć imię oraz nazwisko notariusza, tytuł naukowy, znajomość języków obcych, adres kancelarii, numery telefonów i faksu, plan lub mapka dojazdu do kancelarii, informacja o usytuowaniu kancelarii (piętro, winda, podjazd dla niepełnosprawnych) oraz o parkingu, linki do stron internetowych KRN oraz właściwej izby notarialnej, logo notariatu polskiego, godziny urzędowania kancelarii.
Prawo do informowania o działalności zawodowej u adwokatów
Adwokaci nie mogą się reklamować, ale mają prawo do informowania o swojej działalności. Zgodnie ze Zbiorem Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Uchwała Nr 2/XVIII/98 Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 10 października 1998r. ze zm.) adwokata obowiązuje zakaz korzystania z reklamy, jak również zakaz pozyskiwania klientów w sposób sprzeczny z godnością zawodu oraz współpracy z podmiotami pozyskującymi klientów z naruszeniem prawa lub zasad współżycia społecznego. Dopuszczalne jest natomiast informowanie o swojej działalności zawodowej. Taka informacja i jej forma musi być jednak zgodna z zasadami Kodeksu Etyki Adwokackiej, zgodna z przepisami obowiązującymi, zwłaszcza dotyczącymi ochrony konsumentów i zwalczania nieuczciwej konkurencji, dokładna i nie wprowadzająca w błąd, przekazywana z poszanowaniem tajemnicy zawodowej oraz nie ukierunkowana na udzielenie adwokatowi konkretnego zlecenia (z wyjątkiem przetargów, konkursów oraz ofert złożonych na wyraźne życzenie potencjalnego klienta). Adwokat może informować o świadczonej pomocy prawnej między innymi poprzez informacje umieszczane na dokumentach firmowych, wpisy dokonywane w książkach telefonicznych i adresowych, przesyłane za pomocą elektronicznych środków komunikacji na wyraźne życzenie potencjalnego klienta, umieszczane na stronach internetowych oraz dane umieszczane o tej stronie w katalogach i wyszukiwarkach, stosowne oznaczenia siedziby kancelarii oraz broszury lub informatory. Należy jednak pamiętać, że adwokatowi nie wolno proponować usług potencjalnym klientom w formie oferty skierowanej do osób, które uprzednio nie wyraziły takiego wyraźnego życzenia. Niedopuszczalne jest także odpłatne inspirowanie artykułów prasowych lub audycji, które pod pretekstem obiektywnej informacji mają służyć promocji adwokata, jego kancelarii lub spółki, a także przekazywanie za publikowanie informacji wynagrodzenia z wyjątkiem rozsądnych kosztów publikacji. Adwokat nie może także zwracać się do potencjalnych klientów w celu informowania o swojej działalności, również podczas nieproszonych wizyt, rozmów telefonicznych i w korespondencji do osób niezwracających się do niego o pomoc prawną a także zlecać osobom trzecim rozpowszechniania informacji o nim.
Dopuszczalność pozyskiwania klientów przez radców prawnych
Radcowie prawni nie mają wprost zakazanego stosowania reklamy, ponieważ Kodeks Etyki Radcy Prawnego (Uchwała Nr 8/VIII/2010 Prezydium Krajowej Radców Prawnych z dnia 28 grudnia w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego) nie posługuje się tym pojęciem. Zawiera on jedynie pojęcie informowania o wykonywaniu zawodu oraz działalności z nim związanej i pozyskiwania klientów. I tak informowaniem jest inicjowane przez radcę prawnego działanie niestanowiące propozycji zawarcia umowy z konkretnym klientem, bez względu na formę, treść, technikę i środki. Może ono dotyczyć w szczególności takich danych jak: imię i nazwisko (wraz ze zdjęciem), życiorys zawodowy, posiadane tytuły i stopnie zawodowe, kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności zawodowe (w tym dodatkowe), znajomość języków obcych, preferowane zakresy praktyki zawodowej, logotyp Krajowej Izby Radców Prawnych, forma prawna wykonywania zawodu wraz z oznaczeniem ją indywidualizującym oraz siedziba i adres, forma kontaktu (w tym komunikacji elektronicznej), zasady kształtowania wynagrodzenia za świadczone usług a także inna działalność radcy prawnego.
Warto wiedzieć, że zakazane jest informowanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, niezgodne z rzeczywistością lub wprowadzające w błąd, sprzeczne z godnością zawodu, istotnie ograniczające klientowi swobodę wyboru poprzez udzielanie nierzetelnych obietnic lub gwarancji, przy okazji występowania w środkach masowego przekazu, wykraczające poza niezbędną i rzeczową potrzebę informacji, Z kolei pozyskiwanie klientów to jakiekolwiek – bez względu na formę, treść, technikę i środki – działanie będące bezpośrednią propozycją zawarcia umowy z konkretnym klientem, czyli pozyskanie zlecenia. Radcowie mogą pozyskiwać klientów w sposób zgodny z prawem, dobrymi obyczajami i godnością zawodową, w szczególności nie korzystając z odpłatnego pośrednictwa. Radcy prawni mogą też brać udział w rankingach prawniczych i sponsoringu, jeśli są one zgodne z zasadami ustalonymi uchwałą właściwego organu samorządu radców prawnych.
