W zaskarżonych uchwałach Rad Izb Notarialnych w Warszawie, Krakowie oraz Szczecinie zapisy stanowiły m.in., że wpis na listę aplikantów nie jest równoznaczny z rozpoczęciem odbywania aplikacji i ma jedynie charakter rejestracji. Ponadto, w uchwałach izby warszawskiej i szczecińskiej samorząd nałożył na aplikantów obowiązek „znalezienia sobie” patrona, uzależniając od tego rozpoczęcie aplikacji. Z kolei uchwała Rady Izby Notarialnej w Warszawie zawierała ponadto regulacje stanowiące podstawę do skreślenia z listy aplikantów osoby, która nie usprawiedliwi nieobecności na szkoleniach lub otrzyma z kolokwium ocenę niedostateczną.
Sąd Najwyższy uchylił w powyższym zakresie uchwały Rad Izb Notarialnych jako sprzeczne z prawem. W ustnych motywach, powołując się na wyroki Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2010 r., ponownie stwierdził, że zaskarżone przez Ministra Sprawiedliwości uchwały rad izb notarialnych wprowadzają nowe, nieznane przepisom powszechnie obowiązującego prawa, wymogi w zakresie wpisu na listę aplikantów notarialnych i zasad odbywania aplikacji. Ponadto, Sąd Najwyższy zauważył, że rady izb notarialnych nie miały podstaw prawnych do nadawania uchwale o wpisie na listę aplikantów notarialnych skutków wyłącznie rejestracyjnych, ponieważ naturalną konsekwencją wpisu na listę aplikantów jest uprawnienie aplikanta do rozpoczęcia odbywania szkolenia. Uwypuklone zostało, że interpretacja Ministra Sprawiedliwości zgodnie, z którą momentem wpisu na listę aplikantów, osoba zyskuje status aplikanta jest prawidłowa. Skonkretyzowano, że obowiązkiem ustawowym rady samorządu jest zorganizowanie i prowadzenie aplikacji. Wiąże się z obowiązkiem wyznaczenia przez radę patronów, a dla członków samorządu, czyli notariuszy, oznacza obowiązek objęcia patronatu nad wskazanym aplikantem. Podważono również zasadność uzyskania zgody notariusza na objęcie patronatu przywołując § 44 Kodeksu etyki zawodowej notariusza.
Ponadto, Sąd Najwyższy uchylił także, jako sprzeczne z prawem 5 uchwał Rady Izby Notarialnej w Poznaniu, które odmawiały wyznaczenia patrona dla aplikantów notarialnych i przekazał sprawy do ponownego rozpoznania. W ustnych motywach Sąd Najwyższy wskazał, że obowiązkiem rady jest wyznaczenie patrona, a w przypadku odmowy wyznaczenia patronem notariusza wskazanego przez aplikanta, rada jest zobowiązana wyznaczyć innego notariusza, który w jej ocenie ma ku temu kwalifikacje.
Postępowanie w sprawie skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie zostało umorzone, wobec uchylenia przez tę Radę przed terminem rozprawy zaskarżonej przez Ministra Sprawiedliwości uchwały.
