Przepisy nowelizacji ustawy stanowią, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia przysługuje tylko od prawomocnych wyroków sądu drugiej instancji kończących postępowanie w sprawie oraz postanowień, co do istoty sprawy kończących postępowanie, wydanych przez sąd drugiej instancji w postępowaniu nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczeń sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub ugody zawartej przed sądem polubownym za granicą. Od innych prawomocnych orzeczeń – w tym w szczególności wydanych w postępowaniu egzekucyjnym oraz upadłościowym i naprawczym, skarga nie przysługuje, a jeżeli przez ich wydanie została wyrządzona szkoda, strona może dochodzić jej wynagrodzenia bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi, czyli przed sądem powszechnym, bezpośrednio od Skarbu Państwa, w sprawie o odszkodowanie. Konsekwencją wyraźnego uregulowania, że w tych wypadkach można dochodzić odszkodowania bez obowiązku uzyskania orzeczenia prejudycjalnego, jest zmiana w tym przepisie polegająca na zastrzeżeniu, że przepisy odrębne mogą stanowić inaczej. W pozostałym zakresie unormowania dotyczące skargi utrzymano w dotychczasowym kształcie, ponieważ przyjęte w 2004 r. rozwiązania sprawdziły się i według ustawodawcy nie wymagają zmian. Dotyczy to w szczególności założenia, że od orzeczeń sądu drugiej instancji, od których wniesiono skargę kasacyjną oraz od orzeczeń Sądu Najwyższego skarga nie przysługuje, a orzeczenie Sądu Najwyższego wydane na skutek wniesienia skargi kasacyjnej traktuje się jak orzeczenie wydane w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi.
W celu zachowania jak najszerszych gwarancji w dochodzeniu wynagrodzenia szkody wyrządzonej przez wydanie niezgodnego z prawem orzeczenia, od którego skarga nie przysługuje ustalono, że sądem właściwym rzeczowo w pierwszej instancji jest sąd okręgowy, a ponadto, że skarga kasacyjna jest dopuszczalna niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia, co zapewni jednolity nadzór judykacyjny Sądu Najwyższego w tych sprawach. Zastępstwo procesowe Skarbu Państwa w tych sprawach przez Prokuratorię Generalną jest obowiązkowe niezależnie od wartości przedmiotu sporu.
Ponadto, uporządkowano kwestię środków zaskarżenia w postępowaniu o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroków sądów polubownych i ugód zawartych przed takimi sądami. Uregulowano dopuszczalność zażalenia w sprawach o stwierdzenie wykonalności wyroków sądów polubownych i ugód zawartych przed takimi sądami. Dotychczasowa regulacja była bowiem niespójna. Przepisy nowelizacji rozstrzygają także kontrowersyjną kwestię dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroków sądów polubownych i ugód zawartych przed takimi sądami. Z uwagi na różnice w funkcji postępowania w tym przedmiocie w zależności od tego czy wyrok wydano (ugodę zawarto) w Polsce, czy też za granicą, ustanowiono przepisami tej nowelizacji, że skarga kasacyjna ma być dopuszczalna tylko w sprawie o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub ugody zawartej przed sądem polubownym za granicą. W sprawie takiej będzie dopuszczalna skarga o wznowienie postępowania i skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
