Definicja działalności gospodarczej
Definicja działalności gospodarczej zawarta została w ustawie z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej. W świetle jej art. 2, działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Zaś przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) .
Definicję działalności gospodarczej zawarto także w ustawie z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle unormowań prawa podatkowego, mianem działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej określa się działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł takich jak:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
- działalność wykonywana osobiście;
- działy specjalne produkcji rolnej;
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą
- odpłatne zbycie:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w lit. a-c, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
- kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt.5;
- inne źródła.
Obowiązek podatkowy
Obowiązek podatkowy w przypadku sprzedaży rzeczy w Internecie wynika wprost z art. 14 w związku z art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje on, że u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zaś za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
- działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
- działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Kiedy osoba fizyczna sprzedająca prywatne rzeczy może zostać obciążona obowiązkiem podatkowym
Odpowiedzi zdaje się udzielać Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 15 marca 2012 roku (sygn. akt I SA/Łd 1623/11) utrzymanym w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 sierpnia 2014 roku (sygn. akt II FSK 1893/12). Jak wskazywał Wojewódzki Sąd Administracyjny, przeprowadzenie ponad 1 600 transakcji na przestrzeni 3 lat nie jest sprzedażą okazjonalną, ale nosi znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Wykonywanie średnio jednej transakcji dziennie nie może być bowiem uznane za sprzedaż incydentalną, nieopodatkowaną podatkiem dochodowym. Takie stanowisko odpowiada więc zasadom logiki i doświadczenia życiowego.
Jak wykazać bezzasadność obciążenia podatkiem dochodowym
Osoba, która dokonuje sprzedaży prywatnych rzeczy w Internecie winna wykazać, że przeprowadzone przez nią transakcje sprzedaży dotyczyły używanych rzeczy osobistych, których okres użytkowania przekroczył 6 miesięcy. Nie bez znaczenia jest też ilość sprzedawanych rzeczy. Ich liczba nie może naruszać zasad logiki i doświadczenia życiowego. Jeżeli sprzedaż dotyczy kilku sztuk, można uznać za wiarygodne, że są to przedmioty prywatne. Jeżeli jednak ich ilość jest znaczna, wówczas stanowisko Urzędu Skarbowego uznającego takie działania za prowadzenie działalności gospodarczej wydaje się w pełni uzasadnione.
Podstawa prawna:
Art. 2, art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej.
Art. 3, art. 14 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.
