Nowe przepisy umożliwią dokonywanie zakupu broni i amunicji przez Internet, przez osoby mające pozwolenie na ich posiadanie. Przedsiębiorcy kupujący broń z internetowych sklepów będą musieli posługiwać się bezpiecznym podpisem elektronicznym. Takim podpisem nie będą musiały posługiwać się jedynie osoby fizyczne. Należy jednak zaznaczyć, iż będą one musiały dostarczyć sprzedawcy oryginały dokumentów uprawniających do nabycia broni i amunicji. Szczegółowe regulacje w tym zakresie zostaną określone w przepisach wykonawczych do ustawy.
Nowelizacja wprowadza również przepisy, które wychodzą naprzeciw oczekiwaniom kolekcjonerów i miłośników sprzętu używanego przez policję i wojsko. Do projektu ustawy wprowadzono zapisy, które umożliwiają obrót i zakup uzbrojenia, które utraciło „atrybuty bojowe”, czyli swoje przeznaczenie wojskowe lub policyjne. Dzięki temu będzie można sprzedawać bez konieczności występowania o koncesję sprzęt „powojskowy”, jak: armaty, czołgi, inne pojazdy wojskowe, statki czy samoloty. Aktualnie obowiązujące przepisy nie precyzują jakie elementy należy usunąć ze sprzętu przeznaczonego tylko dla wojska, policji lub innych służb – aby utracił on swój charakter i mógł być sprzedawany osobom cywilnym.
Zaproponowano wprowadzenie art. 17b, zgodnie z którym organ koncesyjny uzyska uprawnienie do określenia obowiązków przedsiębiorcy w przypadku wszczęcia postępowania w sprawie cofnięcia koncesji, terminów zbycia posiadanych przez przedsiębiorcę materiałów
wybuchowych, broni, amunicji, wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym,
dokumentacji technologii oraz sposobu zabezpieczenia dokumentacji dot. wytwarzania i
obrotu. Ustawa w dotychczasowym kształcie nie reguluje sposobu zabezpieczenia i zbycia
towarów będących w posiadaniu przedsiębiorcy, któremu cofnięto koncesję. Zachowaniu
kontroli nad przepływem broni służyć ma uprawnienie dla organu koncesyjnego, który mając
na uwadze skalę prowadzonego przedsiębiorstwa może indywidualnie określić sposób
zabezpieczenia broni, termin jej zbycia lub zdeponowania w przypadku niemożności zbycia w
określonym terminie.
Zmiana przepisu określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. g ustawy o obrocie, polegająca na
rozdzieleniu dotychczasowego zapisu na dwie jednostki redakcyjne wynika ze stosowania
ustawy o obrocie w praktyce. Przepis ten ma bezpośredni związek z art. 17 ust. 2 pkt 2 lit. a.
ustawy, który nakazuje organowi koncesyjnemu cofnięcie koncesji w przypadku skazania
przedsiębiorcy prawomocnym orzeczeniem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo lub wykroczenie skarbowe, ale także gdy toczy się przeciwko takiej osobie
postępowanie w sprawie o takie przestępstwo lub wykroczenie. Cofnięcie koncesji w
przypadku wszczęcia postępowania w sprawie o umyślne przestępstwo lub wykroczenie ma
charakter niezwykle restrykcyjny i może doprowadzić do likwidacji prowadzonego
przedsiębiorstwa. Wszczęte postępowanie może zakończyć się uniewinnieniem, jednak
wieloletnie procedury sądowe w połączeniu z dotychczasowym przepisem, nakazującym
obligatoryjne cofnięcie koncesji stają się zbyt wielką dolegliwością dla obrotu gospodarczego. Z praktyki organu koncesyjnego wynika, że postępowania takie prowadzone są w znacznej części w związku z ustawą prawo zamówień publicznych, również wtedy, gdy niezadowolony z wyniku przetargu konkurent podejmuje działania mające na celu zdyskredytowanie przedsiębiorcy, który wygrał postępowanie. Przepis ten będzie miał również zastosowanie do pośredników. Dodać należy, że fakt prowadzenia postępowania w sprawach o umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo lub wykroczenie skarbowe nadal pozostanie przesłanką, na podstawie, której organ koncesyjny obligatoryjnie odmawia udzielenia koncesji.
