Zgodnie z niedawno wprowadzonymi regulacjami ustawodawca zezwala na stosowanie przymusu bezpośredniego w stosunku do osób będących pod wpływem alkoholu. Zgodnie z treścią art. 42 ust. 1-4 omawianej ustawy, wobec osób przyjętych do izb wytrzeźwień, które stwarzają zagrożenie dla życia lub zdrowia własnego lub innej osoby, niszczą przedmioty znajdujące się w ich otoczeniu, może być zastosowany przymus bezpośredni, polegający na przytrzymywaniu lub unieruchomieniu. Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej. Z kolei unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa. Pamiętajmy, że przymus bezpośredni może trwać tylko do czasu ustania przyczyn jego zastosowania.
Powyższa regulacja została wprowadzona przepisami ustawy z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Dla przypomnienia nowelizacja w tym zakresie weszła w życie 17 stycznia 2013 r. Jak się okazuje zapisy o możliwości stosowania przymusu bezpośredniego w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie są do końca zgodne z Konstytucją RP.
Zgodnie z wyrokiem Trybunały Konstytucyjnego z dnia 24 lipca 2013 r. (sygn. akt Kp 1/13), art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w części dotyczącej art. 42 ust. 8 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie, w jakim umożliwia stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia z użyciem "innych urządzeń technicznych", jest niezgodny z art. 41 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i z zasadą poprawnej legislacji wywodzoną z art. 2 Konstytucji. Jednocześnie TK zaznaczył, że art. 5 ustawy z 4 stycznia 2013 r. jest również niezgodny z art. 2 ustawy zasadniczej. Tym samym oznacza to, że posłużenie się w zaskarżonym przepisie ustawy ogólnym wyrażeniem "inne środki techniczne" bez ich jakiegokolwiek bliższego określenia jest niezgodne z Konstytucją. W uzasadnieniu swojego stanowiska TK podkreślił, że wprowadzenie otwartego katalogu urządzeń technicznych, które mają służyć stosowaniu przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia, przy jednoczesnym niezdefiniowaniu kwestionowanego przez wnioskodawcę wyrażenia "inne środki techniczne", wyłącza możliwość precyzyjnego ustalenia sposobów, w jaki może zostać ograniczona konstytucyjna wolność adresatów zakwestionowanego uregulowania. Posługując się tak ogólnym wyrażeniem ustawodawca nie wskazał choćby, na czym ma polegać podobieństwo "innego środka technicznego", do tych środków technicznych, które wymieniono w art. 1 pkt 6 ustawy zmieniającej, a w szczególności, czy chodzi tu o podobieństwo "fizyczne" takich środków, czy też o podobieństwo w sposobie ich działania. Otwarty katalog środków przymusu bezpośredniego, które mogą być stosowane wobec osób umieszczonych w izbach wytrzeźwień powoduje, że dla adresata zaskarżonego przepisu – osoby umieszczonej w izbie wytrzeźwień nie jest jasne, jakie środki przymusu zostaną wobec niej ewentualnie zastosowane. W szczególności, czy będą to środki mniej, czy bardziej dolegliwe od tych, które przepis wymienia expressis verbis. Posłużenie się w zaskarżonym przepisie ogólnym wyrażeniem "inne środki techniczne" bez ich jakiegokolwiek bliższego określenia, powoduje, że materia ta wymyka się ustawowej formie regulacji. Ponadto Trybunał uznał, że art. 1 pkt 6 ustawy zmieniającej w zakresie, w jakim umożliwia stosowanie przymusu bezpośredniego w formie unieruchomienia z użyciem "innych urządzeń technicznych" oraz art. 5 ustawy zmieniającej nie są nierozerwalnie związane z całością ustawy. W związku z tym możliwe jest wejście w życie ustawy z pominięciem zakwestionowanych przepisów.
