Jak można się łatwo domyślić, podjęcie pracy w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego jest całkowicie sprzeczne z celem tej instytucji. Ubezpieczony nabywa bowiem prawo do określonej kwoty pieniężnej wyłącznie, gdy jest niezdolny do pracy. Wykonywanie jakiejkolwiek pracy, niezależnie czy podstawą jest umowa o pracę, umowa o dzieło czy umowa zlecenie, przekreśla możliwość korzystania ze świadczenia rehabilitacyjnego, którego wypłata w takim przypadku powinna zostać zaprzestana.
Jak podkreśla Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 stycznia 2009 r. (sygn. akt II UK 149/08), uprawnienie do świadczenia rehabilitacyjnego nie jest uzależnione od istnienia tej samej choroby po wyczerpaniu zasiłku chorobowego, lecz od dalszego, nieprzerwanego występowania niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą lub inną chorobą, albo też kilkoma współistniejącymi chorobami. Pamiętajmy przy tym, że osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy nie przysługuje świadczenie rehabilitacyjne, gdy prawo do renty (wypłaty tego świadczenia) zostało zawieszone na podstawie art. 104 ust. 7 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z osiągnięciem przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ostatnio ogłoszonego przez Prezesa GUS.
Uwaga!
Jeśli chcesz szybko i poprawnie przygotować Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne przejdź do formularza »
Celem świadczenia rehabilitacyjnego jest wzmocnienie sił ubezpieczonego poprzez odpoczynek oraz uczestnictwo w terapii leczniczej. Tym samym wykonywanie pracy w okresie pobierania omawianego świadczenia jest niekorzystne dla całego procesu rehabilitacyjnego – ubezpieczony bowiem pogłębia swój stan chorobowy.
Art. 17 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przewiduje z kolei, że ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Zasiłek chorobowy nie przysługuje w przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane. Analogiczna sytuacja zachodzi także, gdy mówimy o wypłacanym świadczeniu rehabilitacyjnym. Zdaniem Sądu Najwyższego, wykonywanie pracy zarobkowej w rozumieniu powyższego przepisu polega na podjęciu działań stanowiących realizację obowiązków pracowniczych lub wynikających z innego stosunku prawnego obejmującego świadczenie pracy. Pracami takimi (w przypadku prowadzenia działalności pozarolniczej) będzie wykonywanie konkretnych czynności związanych wprost z działalnością gospodarczą, w tym nadzór nad zatrudnionymi pracownikami, obsługa klientów, przyjmowanie i wydawanie materiałów. Nie stanowi więc takiej pracy zarobkowej, uzyskiwanie w trakcie korzystania ze zwolnienia lekarskiego dochodów, niepołączonych z osobistym świadczeniem pracy, np. podpisywanie w trakcie zwolnienia lekarskiego dokumentów finansowych, sporządzonych przez inną osobę oraz formalnoprawne tylko prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, jeśli osoba ją prowadząca jest równocześnie pracodawcą i wyłącznie w zakresie jej obowiązków leży nadzór nad działalnością firmy. Wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy jest zawsze wykorzystywaniem zwolnienia niezgodnie z jego celem. Celem zwolnienia od pracy jest zaś odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy. W jego osiągnięciu przeszkodą może być zarówno wykonywanie pracy zarobkowej (co przesądził ustawodawca), jak i inne zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję (por. wyrok SN z 4.04.2012 r. sygn. akt II UK 186/11).
