Więcej informacji dla konsumentów oraz objęcie regulacjami różnych rodzajów usług – to tylko część zmian, które wprowadza nowa ustawa o timeshare. Warto ją poznać już teraz planując wakacje. Nowa ustawa o timeshare dostosowuje polskie regulacje do przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej. Oznacza to, że na terenie pozostałych krajów wspólnoty polscy konsumenci mają te same prawa, a przedsiębiorcy te same obowiązki. Ustawa wejdzie w życie 27 kwietnia 2012 roku.
Nowe przepisy rozszerzają zakres obowiązywania umowy timeshare, która aktualnie dotyczy tylko nieruchomości, a minimalny czas jej obowiązywania wynosi trzy lata. Po wejściu w życie nowych regulacji umowa timeshare będzie obejmować nie tylko nieruchomości, ale również inne rodzaje zakwaterowania, takie jak miejsca na statkach wycieczkowych i będzie musiała być zawarta na okres dłuższy niż rok.
Ustawa o timeshare wprowadza też przepisy dotyczące nowych rodzajów usług nie uregulowanych dotychczas w polskim i europejskim prawie, które obejmą:
- umowy o długoterminowy produkt wakacyjny – konsument wykupuje, na dłużej niż rok, prawo do otrzymywania pakietu zniżek na usługi związane głównie z zakwaterowaniem lub podróżą np. w hotelach lub na bilety lotnicze;
- umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego – konsument płaci przedsiębiorcy za pomoc w sprzedaży lub kupnie tych produktów;
- umowy o uczestnictwo w systemie wymiany – konsument odpłatnie wnosi do prowadzonego przez przedsiębiorcę systemu wymiany swoje prawo timeshare. Z tego prawa będą mogli korzystać inni członkowie systemu wymiany, a w zamian za to konsument uzyskuje możliwość korzystania także z pozostałych wniesionych do systemu praw timeshare lub innych usług, takich jak wizyty w spa czy pole golfowe.
Odstąpienie od umowy
Inaczej niż do tej pory zostało uregulowane prawo konsumenta do odstąpienia od umowy. Zgodnie z nowymi regulacjami czas na odstąpienie bez podania przyczyny od umowy o timeshare, został wydłużony z 10 do 14 dni od dnia jej zawarcia bądź doręczenia. Ta sama zasada będzie dotyczyła kontraktów: o długoterminowy produkt wakacyjny, pośrednictwa w odsprzedaży oraz o uczestnictwo w systemie wymiany. Odstąpienie od umowy w tym terminie oznacza, że konsument nie ponosi żadnych kosztów.
W przypadku umowy o długoterminowy produkt wakacyjny konsument będzie mógł ją wypowiedzieć w trakcie jej obowiązywania bez płacenia za straty, które z tego powodu poniesie przedsiębiorca. Warunkiem będzie złożenie wypowiedzenia w okresie 14 dni od otrzymania wezwania do zapłaty drugiej i każdej kolejnej raty płatności za usługę. Warto przy tym uwzględnić, że zgodnie z przepisami ustawy o timeshare płatność za usługi z tytułu umowy o długoterminowy produkt wakacyjny dokonywana jest wyłącznie w równych rocznych ratach.
Przedsiębiorca będzie zobowiązany do wezwania konsumenta, który zawarł umowę o długotrwały produkt wakacyjny do zapłacenia każdej kolejnej raty należności za usługę na co najmniej 14 dni przed ustalonym terminem płatności. Jeżeli tego nie zrobi, konsument będzie mógł korzystać z usługi bezpłatnie aż do chwili otrzymania wezwania. W sytuacji, gdy konsument nie otrzyma wezwania do zapłaty po upływie 30 dni od dnia kiedy powinno wpłynąć, będzie mógł także odstąpić od umowy nie ponosząc odpowiedzialności odszkodowawczej.
Nowe regulacje wprowadzą zmiany dotyczące informacji, które konsument powinien otrzymać od przedsiębiorcy przed zawarciem umowy. Zamiast obowiązującego dotychczas prospektu przedsiębiorca będzie zobligowany przedstawić konsumentowi informacje zgodne z standardowym formularzem informacyjnym. Dla każdego z czterech typów umów określonych w nowych przepisach został przygotowany osobny formularz. Zgodnie z przepisami Unii Europejskiej formularze te określają jednakowy standard informacyjny we wszystkich państwach członkowskich. Informacje podawane przez przedsiębiorcę powinny być sporządzone w zależności od wyboru konsumenta w języku urzędowym jednego z państw UE, którego konsument jest obywatelem albo w którym mieszka.
Informacje, które klient powinien otrzymać przed zawarciem każdego rodzaju umowy określonej w ustawie to m.in. nazwa i adres przedsiębiorcy, opis przedmiotu umowy i czas jej obowiązywania. Dodatkowo formularze określają wymogi dotyczące tylko określonych rodzajów umów np. umowa o timeshare wiąże się z obowiązkiem poinformowania konsumenta o wszelkich kosztach związanych z użytkowaniem miejsca zakwaterowania, a przed zawarciem umowy o długotrwały produkt wakacyjny konsument powinien otrzymać m.in. zestawienie podstawowych usług udostępnionych konsumentowi.
