Od 1 maja 2010r. kwestie transferu zasiłków dla bezrobotnych regulują: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 dotyczące wykonywania Rozporządzenia nr 883/2004. Nowe przepisy dotyczą tylko państw członkowskich Unii Europejskiej. Trzy kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Liechtenstein, Norwegia i Islandia) oraz Szwajcaria nie podpisały dotychczas porozumień dotyczących stosowania nowych rozporządzeń i dlatego też w stosunku do spraw dotyczących tych krajów nadal są stosowane przepisy starych rozporządzeń: Rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 oraz Rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72..
W celu dokonania transferu przyznanego zasiłku, przed wyjazdem do Polski, musimy:
– być zarejestrowani, w urzędzie pracy państwa ostatniego zatrudnienia, przez okres minimum
czterech tygodni od chwili utraty pracy (odpowiedni urząd może wyrazić zgodę na wyjazd przed upływem tego terminu),
– uzyskać odpowiedni dokument PD U2 uprawniający do transferu zasiłku (dawny formularz E 303).
Instytucją, która wydaje ten formularz, jest najczęściej ta sama instytucja, która decyduje o przyznaniu zasiłku i która go wypłaca.
Wykaz instytucji zagranicznych pomocnych w realizacji zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego znajduje się na stronie internetowej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.
Po przyjeździe do kraju mamy obowiązek, w ciągu 7 dni, zarejestrować się jako osoba poszukująca pracy w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zameldowania i podporządkować się wymogom stawianym przez ten urząd.
Prawidłowo wypełniony dokument PD U2 (E 303) trzeba złożyć we właściwym Wojewódzkim Urzędzie Pracy.
Jeżeli osoba bezrobotna nie posiada dokumentu PD U2 (E 303) uprawniającego do transferu zasiłku dla bezrobotnych Urząd Wojewódzki zwraca się wówczas do instytucji właściwej za granicą o potwierdzenie transferu zasiłku. W takim wniosku podaje datę, od której bezrobotny znalazł się w dyspozycji polskiego urzędu pracy (powinno to nastąpić w ciągu siedmiu dni, licząc od daty zaprzestania bycia w dyspozycji urzędu pracy państwa, z którego bezrobotny wyjechał).
Transfer zasiłku jest dokonywany na okres trzech miesięcy ale w wyjątkowych okolicznościach możliwe jest przedłużenie tego okresu, jednak maksymalnie do sześciu miesięcy.
Aby przedłużyć okres transferu zasiłku do Polski, powinniśmy złożyć wniosek o jego przedłużenie w instytucji, która przyznała nam prawo do zasiłku. Musimy tego dokonać przed upływem pierwszych trzech miesięcy transferu. Możliwe jest także złożenie od razu wniosku o transfer zasiłku na trzy miesiące, z możliwością przedłużenia o kolejne trzy.
Bezrobotny, który chce przedłużyć okres transferu zasiłku dla bezrobotnych o kolejne trzy miesiące musi uzasadnić, dlaczego nie udało mu się znaleźć pracy w ciągu pierwszych trzech miesięcy. Decyzję w sprawie przedłużenia okresu transferu zasiłku dla bezrobotnych do Polski podejmuje instytucja właściwa w państwie, w którym został przyznany zasiłek i z którego jest on transferowany. Decyzja ta ma charakter uznaniowy. Prawo Unii Europejskiej nie określa wyjątkowych okoliczności, w których okres transferu zasiłku powinien zostać przedłużony.
Możliwe jest skorzystanie z prawa do transferu zasiłku dla bezrobotnych więcej niż jeden raz pomiędzy dwoma okresami zatrudnienia. Łączny okres transferu nie może być jednak dłuższy niż trzy miesiące (a w wyjątkowych okolicznościach może trwać maksymalnie do sześciu miesięcy). Zasiłek może być transferowany do więcej niż jednego kraju.
Jeżeli pracowaliśmy na terenie Islandii, Liechtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii transfer zasiłku dla bezrobotnych może być dokonany tylko raz między dwoma okresami zatrudnienia, na okres maksymalnie trzech miesięcy, bez możliwości jego przedłużenia.
Należy pamiętać, że prawo do transferowania zasiłku dla bezrobotnych mamy jedynie wtedy, gdy wracamy w celu poszukiwania pracy i podjęcia zatrudnienia. Nie ma takiej możliwości, gdy wyjeżdżamy w celu podjęcia studiów lub rozpoczęcia działalności gospodarczej.
W przypadku zasiłków z państw Unii Europejskiej świadczenia dla bezrobotnych nie są wypłacane przez powiatowy urząd pracy, lecz przez instytucję właściwą w państwie, z którego transferowany jest zasiłek. Są one dokonywane bezpośrednio na konto bankowe osoby bezrobotnej bądź w inny sposób, ustalony przez w/w instytucję.
Instytucją właściwą do podjęcia decyzji w sprawie zachowania zasiłku z Islandii, Liechtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii jest Wojewódzki Urząd Pracy. Urząd ten dokonuje również przeliczenia na złotówki kwoty wskazanej w formularzu E 303. Wypłatą świadczeń zajmują się powiatowe urzędy pracy.
