Koncepcja elektronicznego postępowania upominawczego zakłada, że czynności sądu w tym postępowaniu utrwalane są wyłącznie w systemie teleinformatycznym, a wytworzone w ich wyniku dane w postaci elektronicznej opatrywane są bezpiecznym podpisem elektronicznym. Zgodnie z powyższą normą nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie ma postaci dokumentu papierowego tylko postać dokumentu w formie elektronicznej. Biorąc pod uwagę treść art. 777§ 1 pkt 1 k.p.c. z chwilą uprawomocnienia taki staje się tytułem egzekucyjnym. W dalszym ciągu taki tytuł egzekucyjny pozostaje w postaci dokumentu elektronicznego. Aby uczynić taki tytuł egzekucyjny podstawą egzekucji, poprzez stworzenie tytułu wykonawczego należy uwzględnić specyfikę formy nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Taki właśnie jest cel i zakres delegacji zawartej w art. 783 § 5 k.p.c.
Zgodnie z nowym art. 783 § 4 k.p.c. orzeczenie sądu wydane w elektronicznym postępowaniu upominawczym, jeżeli nadaje się do egzekucji ma być zaopatrzone w klauzulę wykonalności, którą pozostawia się wyłącznie w systemie teleinformatycznym. Ratio legis takiej regulacji wynika z koncepcji posługiwania się tytułem wykonawczym istniejącym wyłącznie w postaci elektronicznej. Jest to możliwe, gdyż oryginał tytułu wykonawczego posiada wyłącznie postać dokumentu elektronicznego, zaś zachowanie korzyści wynikających z posługiwania się dokumentem nie mającym formy papierowej wymaga poza samą zasadą wprowadzoną w art. 783 § 4 k.p.c. określenia przepisów wykonawczych. Tytuł egzekucyjny będący orzeczeniem sądu, nadającym się do egzekucji, wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym po zaopatrzeniu go w systemie teleinformatycznym klauzulą wykonalności tworzy tytuł wykonawczy w rozumieniu art. 776 zdanie drugie k.p.c. Od tradycyjnego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności różni się tytuł wykonawczy w elektronicznym postępowaniu upominawczym jedynie formą. Tutaj jest to forma dokumentu elektronicznego zaopatrzonego w podpis elektroniczny bezpieczny.
Wprowadzenie pojęcia „wydruk weryfikacyjny” jest koniecznym krokiem, który umożliwi jednoznaczne ustalenie treści klauzuli wykonalności przez organy prowadzące postępowanie egzekucyjne. Elektroniczna postać tytułu wykonawczego będącego prawomocnym nakazem zapłaty zaopatrzonym w klauzulę wykonalności w systemie teleinformatycznym wymaga stworzenia dokumentu w formie papierowej, który odpowiada treści nakazu zapłaty wraz z klauzulą wykonalności i pochodzi niewątpliwie z systemu teleinformatycznego prowadzącego postępowanie upominawcze. Tak rozumiany wydruk weryfikacyjny pozwala wykorzystać klauzulę wykonalności istniejącą w systemie teleinformatycznym przez wierzyciela zamierzającego wszcząć egzekucję.
Warto uwypuklić, iż w przypadku potrzeby wszczęcia egzekucji w oparciu o elektroniczny tytuł wykonawczy wierzyciel może wykorzystać dwie drogi postępowania. Pierwsza z nich polega na złożeniu wniosku o wszczęcie egzekucji w postaci elektronicznej. W takiej sytuacji nie dołącza do takiego wniosku wydruku weryfikacyjnego. Dołączenie wydruku weryfikacyjnego jest zbędne, gdyż organ prowadzący egzekucję samodzielnie dokona weryfikacji elektronicznego tytułu wykonawczego, zaś dołączanie tytułu egzekucyjnego z klauzulą wykonalności nie może mieć miejsca, gdyż klauzula wykonalności zawsze przechowywana będzie w systemie teleinformatycznym, zaś celem jej wykorzystania wydawane będą jedynie wydruki weryfikacyjne, lub będzie prowadzona weryfikacja jej treści bez zmiany położenia samego dokumentu elektronicznego. Wierzyciel może także posłużyć się wydrukiem weryfikacyjnym, który dołączony do wniosku o wszczęcie egzekucji w postaci papierowej będzie stanowił podstawę przeprowadzenia weryfikacji przez organ prowadzący egzekucję.
Tytuł wykonawczy wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym po archiwizacji akt sprawy składany jest w repozytorium. Przyczyną stworzenia repozytorium nie jest brak możliwości archiwizacji dokumentów elektronicznych, ale potrzeba posługiwania się elektronicznymi tytułami wykonawczymi także po zarchiwizowaniu akt sprawy, w której tytuł został wydany. Tytuł może być bowiem potrzebny wiele lat po jego wydaniu i winien być możliwy do wykorzystania bez trybu pobierania akt z archiwum. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem, wprawdzie przedawnia się z upływem lat 10-ciu, ale zarzut przedawnienia uwzględnia się na wniosek, zaś bieg terminu może być przerywany lub nawet nie rozpocząć biegu z datą wydania orzeczenia.
