- Reklama -
środa, 20 listopada 2024
- Reklama -
Więcej
    Strona głównaPrawoOrzecznictwoUchwalenie w trybie pilnym ustawy podwyższającej składki na ubezpieczenie rentowe w części...

    Uchwalenie w trybie pilnym ustawy podwyższającej składki na ubezpieczenie rentowe w części opłacanej przez pracodawcę

    Wysokość składek na poszczególne ubezpieczenia może ulegać zmianom, tak też było na początku 2012 r. w zakresie wysokości składek na ubezpieczenie rentowe. Wszystko przez ustawę z dnia 21 grudnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, która to podwyższała przedmiotowe stawki. Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, składki na ubezpieczenia rentowe pracowników, osób wykonujących pracę nakładczą, członków spółdzielni, zleceniobiorców, posłów i senatorów, stypendystów sportowych, pobierających stypendium słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, osób współpracujących ze zleceniobiorcami, funkcjonariuszy Służby Celnej, osób odbywających służbę zastępczą finansują z własnych środków w wysokości 1,5% podstawy wymiaru ubezpieczeni i  w  wysokości 6,5% podstawy wymiaru płatnicy składek. Jednocześnie stopa procentowa składki na ubezpieczenie rentowe wzrosła z 6% do 8% podstawy wymiaru.

    Podwyższenie składki na ubezpieczenie rentowe w części opłacanej przez pracodawcę stało się na tyle znaczącym tematem, że sprawa pilnego uchwalenia zmian trafiła ostatecznie przed oblicze Trybunału Konstytucyjnego, który miał stwierdzić czy taki tryb postępowania polskiego ustawodawcy jest zgodny z Konstytucją RP. Jak się okazało, zmiana składki w żaden sposób nie naruszyła zapisów ustawy zasadniczej. W wyroku z dnia 15 lipca 2013 r. (sygn. akt K 7/12) TK orzekł, iż ustawa z dnia 21 grudnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest zgodna z art. 123 ust. 1 Konstytucji, a art. 2 powyższego aktu prawnego jest zgodny z art. 2 Konstytucji. Dla przypomnienia, art. 2 ustawy zasadniczej stwierdza, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Natomiast art. 123 ust. 1 podkreśla, iż Rada Ministrów może uznać uchwalony przez siebie projekt ustawy za pilny, z wyjątkiem projektów ustaw podatkowych, ustaw dotyczących wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej, Sejmu, Senatu oraz organów samorządu terytorialnego, ustaw regulujących ustrój i właściwość władz publicznych, a także kodeksów.

    W uzasadnieniu swojego stanowiska TK zaznaczył, że kwestionowana ustawa była pilnym projektem rządowym i dlatego została uchwalona w szczególnym trybie – wg wnioskodawcy uchwalenie nastąpiło z naruszeniem tego trybu. Jednocześnie ustawa zmieniająca miała naruszać rzekomo przepisy prawa podatkowego. Trybunał Konstytucyjny przyjął, że o tym, czy mamy do czynienia z ustawą podatkową decyduje charakter podatkowy daniny publicznej, której dotyczy ustawa. Aby ustawa była podatkowa, danina publiczna musi też nosić wszelkie cechy podatku. Nie ma znaczenia nazewnictwo przyjęte przez ustawodawcę. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że składka na ubezpieczenie rentowe w części opłacanej przez pracodawcę nie ma charakteru podatkowego – jest świadczeniem wzajemnym i celowym, stanowiącym dochód pozabudżetowy podmiotu publicznego (Funduszu Ubezpieczeń Społecznych). Podatek i składka na ubezpieczenie rentowe w części finansowanej przez pracodawcę to dwie różne instytucje. Skoro składka na ubezpieczenie rentowe w części finansowanej przez pracodawcę nie jest podatkiem, to także ustawa wprowadzająca zmiany w wysokości takiej składki, nie może być uznana za ustawę podatkową. Trybunał Konstytucyjny uznał więc, że kwestionowana ustawa jest zgodna z art. 123 ust. 1 Konstytucji. Trybunał Konstytucyjny przyjął ponadto, że składka na ubezpieczenie rentowe ma charakter niepodatkowej daniny publicznej rozliczanej i opłacanej miesięcznie. Nie ma zatem do niej zastosowania ani zakaz zmian w trakcie roku podatków rozliczanych w skali rocznej, ani ochrona interesów w toku. Trybunał Konstytucyjny stwierdził także, że kwestionowana ustawa miała 32-dniowy okres dostosowawczy – odpowiednią vacatio legis – w odniesieniu do zmian prawa daninowego – uznał więc, że art. 2 kwestionowanej ustawy nie narusza art. 2 Konstytucji.

     

    POWIĄZANE ARTYKUŁY
    - Reklama -

    NAJPOPULARNIEJSZE