Niezależnie od przyjmowanej religii, każdy pacjent ma prawo do zachowania poufności w zakresie wykonywanych względem niego świadczeń natury medycznej. Dotyczy to także transfuzji krwi oraz braku ewentualnej zgody na wykonanie takiego zabiegu. W Polsce podstawowym aktem prawnym regulującym prawa pacjenta jest ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Zgodnie z jej zapisami, przestrzeganie praw pacjenta określonych w ustawie jest obowiązkiem organów władzy publicznej właściwych w zakresie ochrony zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, osób wykonujących zawód medyczny oraz innych osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Treść art. 13 stanowi z kolei, że pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód medyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego.
Obowiązek zachowania w tajemnicy danych medycznych poszczególnych pacjentów nie jest jednak praktykowany na całym świecie, czego przykładem niech będzie ostatnia sprawa tocząca się przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu. Organ ten orzekł dokładnie 6 czerwca 2013 r., że ujawnienie dokumentacji medycznej Świadków Jehowy, którzy odmówili poddania się transfuzji krwi, narusza ich prawo do poszanowania życia prywatnego (sprawa nr 1585/09, Avilkina i inni przeciwko Rosji).
Całe zdarzenie dotyczyło, jak można domyślić się po sentencji wyroku, odmowy zgody na dokonanie przetoczenia krwi jednemu z pacjentów rosyjskiego szpitala. Rodzina obywatela Rosji, który czekał na zabieg była praktykującymi Świadkami Jehowy, w związku z czym wyznawana przez nich wiara nie pozwalała na dokonywanie transfuzji krwi w żadnym wypadku. Lekarz nie uzyskawszy zgody na zabieg poinformował prokuraturę podając wszystkie dokładne dane nie tylko pacjenta ale także i jego rodziny. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że zachowanie pracowników szpitala nie było podyktowane złośliwością, lecz obowiązkiem nałożonym przez rosyjskie organy władzy. W czasie przedmiotowego zdarzenia prowadzone było bowiem postępowanie w sprawie zgodności z prawem działania na terenie Rosji organizacji Centrum Świadków Jehowy w Rosji. Każdy przejaw odmowy dokonywania transfuzji krwi przez Świadków Jehowy musiał być obowiązkowo zgłaszany do właściwych organów ścigania. Tak też stało się i w tym przypadku.
Zgodnie z wyrokiem ETPC powyższe działanie stanowi naruszenie zasady wyrażonej w art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Zgodnie z treścią tego przepisu, każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, swojego mieszkania i swojej korespondencji. Niedopuszczalna jest ingerencja władzy publicznej w korzystanie z tego prawa, z wyjątkiem przypadków przewidzianych przez ustawę i koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo publiczne lub dobrobyt gospodarczy kraju, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób. W uzasadnieniu swojego stanowiska Trybunał podkreślił, że rozwiązanie przyjęte przez rosyjską prokuraturę zasługuje na naganę, szczególnie gdy istniała inna możliwość rozwiązania problemu transfuzji krwi. Szpital mógł bowiem zwrócić się do sądu z wnioskiem o nakazanie wykonania zabiegu, zwłaszcza gdy istniała ku temu bezwzględna przyczyna medyczna. Nie było zatem potrzeby informowania prokuratury, nawet jeśli był ku temu prawny obowiązek. Przepisy nie mogą bowiem ingerować w sferę osobistą żadnego człowieka bez udzielenia przez niego ku temu wyraźnej zgody. Ustawodawstwo rosyjskie zostało mocno skrytykowane w zakresie w jakim narusza godność człowieka i prawo do poszanowania jego wolnej woli oraz tajemnicy danych osobowych.
