Projekt zakłada zmianę definicji małego podatnika polegającą na zwiększeniu limitu przychodów warunkujących status małego podatnika z 800 000 euro do 1 200 000 euro. Zmiana ta ma na celu dostosowanie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2009 r. Propozycja ta jest zbieżna również z limitem przychodów obligujących do prowadzenia ksiąg rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości, który dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich. Ponadto w celu wyeliminowania wątpliwości jednoznacznie zapisano w ustawach o podatkach dochodowych, iż w przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych dotyczy spółki, która zgodnie z obowiązującymi przepisami dokonuje jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.
Koszty prac rozwojowych w przypadku ich pozytywnego zakończenia, którego wynik może być wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika podlegają obecnie amortyzacji podatkowej pod warunkiem, że produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone oraz techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii. Amortyzacja tych wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótsza niż 12 miesięcy. W sytuacji, gdy prace rozwojowe nie zakończyły się wynikiem pozytywnym, koszty tych prac mogą być uznane bezpośrednio za koszt podatkowy w roku, w którym nastąpiło ich zakończenie.
Wydatki poniesione na prace badawcze i naukowe są zaliczane natomiast do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, o ile związane są z prowadzoną przez podatnika działalnością i osiąganymi przez niego przychodami. Na gruncie przepisów podatkowych do kosztów uzyskania przychodów zaliczane są również te koszty, których nie można powiązać z konkretnym przychodem, jeżeli ich poniesienie jest niezbędne w celu prawidłowego funkcjonowania podatnika. W tym przypadku podstawę materialnoprawną do kwalifikacji tych wydatków bezpośrednio do kosztów podatkowych jest ogólna definicja, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W wyniku zaproponowanych zmian ustaw podatkowych podatnicy będą mieli prawo wyboru zaliczenia kosztów prac rozwojowych do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia lub jednorazowo po ich zakończeniu albo poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnej i prawnej, jeżeli podejmą decyzję o ich amortyzacji. Umożliwienie przedsiębiorcom pełnego i bieżącego rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania może przyczynić się do istotnego wsparcia prorozwojowego.
Zmiany ustaw podatkowych przewidują także preferencje dotyczącą przyspieszonej metody jednorazowej amortyzacji. Metodę tę mogą stosować podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz mali podatnicy. Mali podatnicy i rozpoczynający działalność w latach 2009 – 2010 uzyskają prawo zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na inwestycje do wysokości 100 000 euro w postaci jednorazowo dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Instrumentem tym objęte zostały również firmy, które rozpoczęły działalność w 2008 r. W ramach tej metody amortyzacji podlegają środki trwałe z grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych. Obejmuje ona zarówno nabyte, jak i wytworzone, nowe, jak i używane oraz ulepszone środki trwałe. Zasadniczy warunek metody jednorazowej amortyzacji polega na tym, aby w roku podatkowym łączna kwota dokonanych według tej metody odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wprowadzonych w tym roku do ewidencji nie przekroczyła równowartości kwoty 50 000 euro. W latach 2009 – 2010 limit ten będzie wynosił 100 000 euro. Mali podatnicy oraz firmy rozpoczynające działalność w okresie 2009 – 2010 będą inwestować i korzystać z przyspieszonej amortyzacji w wyniku jednorazowo dokonywanych odpisów amortyzacyjnych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 100 000 euro. Dla podatników rozpoczynających działalność w 2008 r. limit 100 000 euro będzie przysługiwał w roku następującym bezpośrednio po roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, tj. w 2009 r. Limit będzie stosowany w każdym roku podatkowym odrębnie, z tym że jego wysokość nie może przekroczyć kwoty 100 000 euro, niezależnie od zbiegu uprawnień. Metoda jednorazowej amortyzacji będzie stanowić w dalszym ciągu pomoc de minimis.
Zaproponowano, aby ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Tak krótki termin vacatio legis podyktowany jest koniecznością szybkiego wprowadzenia korzystnych dla podatników rozwiązań prawnych dotyczących m.in. zwiększonego limitu kwoty odpisów amortyzacyjnych, czy podwyższonej kwoty przychodów pozwalających uzyskać status małego podatnika, które umożliwią złagodzenie skutków kryzysu finansowego.
