Czym charakteryzuje się umowa na czas wykonania określonej pracy?
Celem tej umowy jest świadczenie przez pracownika pracy wchodzącej w zakres pewnego oznaczonego i z góry ograniczonego w czasie zadania. Może to być np. zbiór truskawek, ogórków, ziemniaków itp., czy budowa jakiegoś obiektu. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego pojęcie „określonej pracy” przy umowach na czas jej wykonania oznacza zindywidualizowane zadanie robocze mieszczące się w zakresie rodzajowo określonych czynności. Treść zadania roboczego pozostaje przedmiotem polecenia pracodawcy, choć jego wykonanie jest nie tylko celem umowy, ale pełni zarazem funkcję zdarzenia kończącego stosunek pracy, czego pracownik musi być świadomy i wyrazić na to zgodę. Umowy na czas wykonania określonej pracy są stosowane zazwyczaj w sytuacjach, gdy strony umowy chcą ograniczyć w czasie jej trwanie, jednak w chwili zawierania umowy nie mogą ściśle określić okresu jej obowiązywania. Dlatego tak chętnie wykorzystywane są przy pracach dorywczych, czy sezonowych. Należy pamiętać, że umowa na czas wykonania określonej pracy może być poprzedzona umową na okres próbny, nieprzekraczający 3 miesięcy. Takie umowy mogą być zawierane kolejno po sobie, pod warunkiem, że nie ma to na celu obejścia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę. Co ważne, tego rodzaju umów nie można stosować przy, zawieranych z młodocianymi pracownikami, umowach w celu przygotowania zawodowego. Oczywiście pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy na czas wykonania określonej pracy przysługują wszystkie prawa pracownicze, w szczególności prawo do urlopu, a przepracowany czas wlicza się do stażu pracy.
Elementy istotne umowy na czas wykonania określonej pracy
Umowa na czas wykonania określonej pracy musi określać strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy, w tym w szczególności rodzaj pracy, dla której została zawarta, miejsce wykonywania pracy, wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy, ze wskazaniem składników wynagrodzenia, wymiar czasu pracy oraz termin rozpoczęcia pracy. Jak każda inna umowa o pracę, także i ta powinna być sformułowana na piśmie.
Rozwiązanie umowy zawartej na czas wykonania określonej pracy
Umowa zawarta na czas wykonania określonej pracy rozwiązuje się z dniem ukończenia pracy, dla wykonania której była zawarta. Może być również rozwiązana przed wykonaniem pracy na mocy porozumienia stron. Należy jednak pamiętać, że nie może zostać ona rozwiązana za wypowiedzeniem, nawet w przypadku umieszczenia przez strony w treści tej umowy klauzuli o dopuszczalności jej rozwiązania w ten sposób. Jedynie w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, umowa o pracę zawarta na czas wykonania określonej pracy może zostać rozwiązana przez każdą ze stron za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Ponadto, na mocy art. 5 ust. 7 Ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003r., Nr 90, poz. 844 ze zm.), w razie wypowiadania pracownikom stosunków pracy w ramach grupowego zwolnienia umowy o pracę zawarte na czas wykonania określonej pracy mogą być rozwiązane przez każdą ze stron za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Warto wiedzieć, że osoby zatrudnione na czas wykonania określonej pracy, z którymi nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy z naruszeniem przepisów prawa pracy, mogą żądać wyłącznie odszkodowania. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia pracownika za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące. Nie należy zapominać, że takiego ograniczenia nie stosuje się do pracownicy w okresie ciąży lub w okresie urlopu macierzyńskiego, pracownika-ojca wychowującego dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego oraz pracownika w okresie korzystania z ochrony stosunku pracy na podstawie przepisów ustawy o związkach zawodowych. Takie osoby mogą również wystąpić z żądaniem przywrócenia do pracy.
