Przepisy projektu zobowiązują strażników gminnych (miejskich) do dokumentowania faktu użycia środka przymusu bezpośredniego w notatnikach służbowych, a dodatkowo w notatce służbowej, w przypadkach określonych w ust. 2. Chodzi tutaj o przypadki, gdy środek przymusu bezpośredniego był użyty wobec kobiety ciężarnej, w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby lub pojawiły się widoczne objawy zagrożenia dla jej życia lub zdrowia, w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu. Notatka służbowa musi być również sporządzona w przypadku, gdy strażnik odstępuje od udzielenia pierwszej pomocy oraz użycie środka przymusu bezpośredniego nastąpiło wobec osób, o których mowa w art. 14b ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych. Notatka powinna zawierać: imię i nazwisko oraz numer identyfikacyjny strażnika, czas i miejsce użycia środka przymusu bezpośredniego, dane osoby, wobec której użyto środka przymusu bezpośredniego, szczegółowe powody i rodzaj użytego środka przymusu bezpośredniego, opis postępowania poprzedzającego użycie środka przymusu bezpośredniego oraz sposób użycia środka przymusu bezpośredniego i skutki użycia środka przymusu bezpośredniego, inne ważne okoliczności zdarzenia, dane ustalonych świadków zdarzenia, podpis strażnika sporządzającego notatkę. Natomiast, jeżeli w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, to należy w notatce służbowej dokumentować również informacje o powiadomieniu o zdarzeniu komendanta straży gminnej (miejskiej) lub osoby przez niego wyznaczonej oraz najbliższej jednostki Policji oraz działaniach podjętych w celu zabezpieczenia miejsca zdarzenia. Notatkę służbową przedkłada się przełożonemu.
Zgodnie z przepisami projektu strażnik może odstąpić od udzielenia pierwszej pomocy w przypadku, gdy zapewnione jest udzielenie osobie poszkodowanej pomocy przez inne osoby lub podmiot powołany ustawowo do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, bądź osoba poszkodowana wyraża sprzeciw lub uniemożliwia swoim zachowaniem udzielenie pierwszej pomocy. Natomiast pomoc lekarską zapewnia się przez zawiadomienie podmiotu ustawowo powołanego do wykonywania medycznych czynności ratunkowych. Strażnik musi zawiadomić podmiot ustawowo powołany do wykonywania medycznych czynności ratunkowych w przypadku, gdy odstępuje od udzielenia pierwszej pomocy, bądź w wyniku użycia środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby lub pojawiły się widoczne objawy zagrożenia dla jej życia lub zdrowia oraz w sytuacji, gdy podejrzewa śmierć osoby, wobec której użył środka przymusu bezpośredniego lub środek przymusu bezpośredniego użyto wobec kobiety ciężarnej.
W art. 7 i 8 określono sposób rejestrowania pozostałych środków przymusu bezpośredniego, tj. kajdanek, pałek obronnych wielofunkcyjnych, psów i koni służbowych, przedmiotów
przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej, na które nie jest
wymagane pozwolenie na broń oraz wskazano, co powinny zawierać książki, w których się je
rejestruje. W stosunku do dotychczasowych regulacji ograniczono obowiązek podawania
oznaczenia serii i numeru jedynie do przedmiotu przeznaczonego do obezwładniania osób za
pomocą energii elektrycznej, na które nie jest wymagane pozwolenie na broń. Rezygnacja z tego obowiązku w stosunku do ręcznych miotaczy gazu wynika z faktu, że producent nie umieszcza oznaczeń przy tym środku przymusu bezpośredniego. Na opakowaniu ręcznego miotacza gazu zamieszczone są informacje dotyczące sposobu jego użycia, terminu jego przydatności, nazwy dystrybutora, środków ostrożności i rodzaju składników chemicznych użytych do wytworzenia gazu.
