Potwierdzenie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej
Na mocy aktualnie obowiązujących przepisów, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych można potwierdzić poprzez:
- wygenerowanie dokumentu elektronicznego za pomocą systemu elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ);
- przedstawienie jednego z dotychczasowych dokumentów papierowych potwierdzających prawo do świadczeń opieki zdrowotnej (np. druk ZUS RMUA);
- złożenie oświadczenia o przysługującym prawie do korzystania z opieki zdrowotnej.
Należy stanowczo wskazać, że bez względu na formę uzyskujesz potwierdzenie prawa do świadczeń. W sytuacji, gdy potrzebujesz pomocy lekarskiej i trafisz do podmiotu leczniczego (np. do szpitala lub przychodni), to Twoje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej zostanie potwierdzone online w systemie eWUŚ na podstawie numeru PESEL, po potwierdzeniu Twojej tożsamości. Jeśli natomiast placówka nie ma dostępu do systemu eWUŚ, bądź gdy okaże się, że wynik weryfikacji za pomocą systemu eWUŚ jest negatywny to powinieneś przedstawić dokument papierowy potwierdzający prawo do świadczeń opieki zdrowotnej (np. druk ZUS RMUA). Jeśli akurat nie posiadasz takiego dokumentu przy sobie, to możesz złożyć pisemne oświadczenie o przysługującym prawie do bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej. Warto pamiętać, że w przypadku, gdy przedstawisz dokument papierowy potwierdzający prawo do świadczeń medycznych (np. legitymację emeryta), to podmiot leczniczy nie ma prawa zażądać od Ciebie złożenia dodatkowego oświadczenia.
W jaki sposób można potwierdzić swoją tożsamość?
Osoba zgłaszająca się do szpitala lub przychodni jest zobowiązana do potwierdzenia swojej tożsamości poprzez okazanie dowodu osobistego, paszportu, prawa jazdy. W przypadku osoby, która nie ukończyła 18 roku życia dokumentem potwierdzającym tożsamość jest legitymacja szkolna. Z kolei tożsamość dzieci do 6 roku życia mogą potwierdzić rodzic lub opiekun, składając ustne lub pisemne oświadczenie.
Należy wskazać, że sposoby potwierdzania prawa do świadczeń określone w ustawie o świadczeniach, dotyczą potwierdzania prawa pacjentów, tj.:
- osób objętych powszechnym – obowiązkowym i dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym,
- osób innych niż ubezpieczeni, posiadających obywatelstwo polskie i mieszkających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które znajdują się w bardzo złej sytuacji ekonomicznej (spełniają kryterium dochodowe wskazane w ustawie o pomocy społecznej) i w związku z tym mogą ubiegać się o decyzję wójta (burmistrza/prezydenta) umożliwiającą im korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
- osób innych niż te, które zostały wymienione w pkt 1 i 2, posiadających obywatelstwo polskie:
– które nie ukończyły 18 roku życia lub
– mieszkających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które są w okresie ciąży, porodu lub połogu.
Natomiast w przypadku osób nieubezpieczonych, które mają prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych istotnych ze względu na charakter choroby na podstawie odrębnych regulacji (np. osób cierpiących na choroby psychiczne) dokumentem potwierdzającym to prawo jest zaświadczenie lekarskie.
Pamiętaj, że możesz w późniejszym terminie przedstawić dokument potwierdzający prawo do świadczeń opieki zdrowotnej lub złożyć stosowne oświadczenie – w przypadku stanów nagłych lub gdy złożenie oświadczenia nie jest możliwe ze względu na stan zdrowia. Przy czym nie można tego nadużywać, bowiem stan nagły należy rozumieć jako stan nagłego zagrożenia zdrowotnego. Jest to nagłe lub przewidywane w krótkim czasie pojawienie się objawów pogarszania się zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia oraz wymagające podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia.
Na koniec należy wskazać, że każdy kto chce skorzystać ze świadczeń opieki zdrowotnej, jest zobligowany do potwierdzenia przysługującego mu prawa do świadczeń. Trzeba pamiętać o tym, że każda osoba, która złożyła oświadczenie niezgodne ze stanem faktycznym lub posłużyła się dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej w okresie jego ważności, pomimo że utraciła to prawo – poniesie koszty udzielonego jej świadczenia.
Podstawa prawna:
art. 49 – 50 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r., nr 210 poz. 2135)
