Jeśli podczas wakacji decydujemy się na dorywczą pracę za granicą, musimy mieć na uwadze, że z zagranicznych zarobków należy rozliczyć się także z polskim fiskusem. Osoby, które mają miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają bowiem obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na to, gdzie zostały osiągnięte. Uznaje się, że dana osoba ma miejsce zamieszkania w Polsce, jeśli ma tutaj centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Wystarczy więc spełnić jeden z powyższych warunków, aby zostać uznanym za rezydenta Polski i tym samym podlegać w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie wszystkich dochodów. Dotyczy to także tych osiągniętych za granicą, choć w tym wypadku możliwe jest zwolnienie wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Dwie metody rozliczeń
Sposób rozliczenia zagranicznego dochodu będzie zależeć od tego, w jakim kraju został on uzyskany, a dokładniej – od brzmienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej między Polską a tym krajem. W zależności od rodzaju takiej umowy ustawa o PIT przewiduje dwie metody rozliczenia zagranicznego wynagrodzenia – metodę wyłączenia z progresją oraz metodę odliczenia proporcjonalnego.
Metoda wyłączenia z progresją Metoda odliczenia proporcjonalnego
m.in. Austria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Irlandia, Japonia, Kanada, Litwa, Łotwa, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Słowacja, Szwecja, Ukraina, Wielka Brytania, Włochy m.in. Belgia, Holandia, Islandia, Rosja, Kazachstan, Stany Zjednoczone
Metoda wyłączenia z progresją jest korzystniejsza dla podatników, ponieważ polega na zwolnieniu w Polsce z podatku dochodu osiągniętego za granicą. Natomiast dla ustalenia stopy opodatkowania zarobków osiągniętych w Polsce stosuje się stopę wyliczoną dla łącznego dochodu (zagranicznego i krajowego).
Niekorzystne proporcjonalne odliczenie
Zastosowanie metody odliczenia proporcjonalnego oznacza, że dochód zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce, niezależnie od tego, czy w Polsce osiągnięte zostały inne dochody czy też nie. Podatnik ma prawo odliczyć od polskiego podatku podatek zapłacony zagranicą, jednak tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód zagraniczny. Metoda ta jest niekorzystna dla podatników, ponieważ stawki podatku w Polsce są wysokie, a kwoty wolne niskie. W rezultacie stosujący ją podatnicy mogą dopłacać relatywnie duże kwoty podatku na koniec roku (przy czym można go zmniejszyć, stosując ulgę abolicyjną, polegającą na odliczeniu od podatku kwoty będącej różnicą pomiędzy podatkiem wyliczonym przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia a podatkiem wyliczonym przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją).
Zagraniczny dochód w PIT/ZG
W sytuacji, gdy dochód został uzyskany w państwie, z którym Polska nie ma podpisanej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w rozliczeniach z polskim fiskusem stosowana jest metoda proporcjonalnego odliczenia.
Jeśli zagraniczna pensja wpłynęła na rachunek bankowy, do przeliczenia używa się kursu kupna z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji pensji, ogłaszanego przez bank, w którym posiada się konto. W sytuacji, gdy wakacyjny zarobek otrzymaliśmy bez pośrednictwa banku, walutę przeliczyć trzeba według kursu średniego tej waluty ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
Osoby, które uzyskały przychód za granicą, powinny go wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym (dla przychodów z zagranicznej pracy najemnej jest to PIT-36) oraz w załączniku PIT/ZG – za wyjątkiem sytuacji, w której do rozliczenia zarobków zagranicznych stosuje się metodę wyłączenia z progresją i jednocześnie nie uzyskiwało w danym roku dochodów w Polsce.
Agata Szymborska-Sutton, Katarzyna Miazek, Tax Care
