Jakie są podstawowe założenia nowych przepisów ustawy o promocji zatrudnienia? Ograniczenie kosztów związanych z zatrudnieniem osoby, która nie posiada odpowiedniego doświadczenia zawodowego, wsparcie rozwoju kompetencji młodych pracowników, a także wzmacnianie mobilności zawodowej.
Nowelizacja uwzględnia potrzeby nie tylko pracowników, czy osób starających się o jakiekolwiek zatrudnienie, ale także samych pracodawców. Wprowadzając wyłącznie rozwiązania prawne dla tej pierwszej kategorii osób w praktyce osiągnięcia byłby znikome, ponieważ ciężar zatrudnienia spoczywałby tylko na pracodawcach. To z kolei w polskich warunkach oznacza, że nowych miejsc pracy byłoby jak na lekarstwo.
Ustawodawca mając na uwadze ogromne koszty zatrudnienia nowej osoby na podstawie umowy o pracę (wypłacane wynagrodzenie, składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, opłacanie Funduszu Pracy) przychyla się w stronę samozatrudnienia. To choć dalekie od ideału, ma być dużo prostsze dla młodych przedsiębiorców. Dzięki zmianom prawnym każdy chętny do rozpoczęcia własnej działalności będzie mógł uzyskać niskooprocentowaną pożyczkę pieniężną. Jest jednak jeden warunek – musisz być studentem ostatniego roku studiów lub złożyć wniosek o pożyczkę w ciągu 48 miesięcy od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania tytułu zawodowego. Warto w tym miejscu podkreślić, że za nabór i weryfikację wniosków oraz udzielanie pożyczek odpowiedzialni są pośrednicy finansowi wyłonieni w drodze przetargu przez BGK.
To jednak nie wszystko – przewidziano bowiem zwiększenie liczby szkoleń i usług doradczych dla młodych ludzi poszukujących pracę. Dzięki nim znalezienie zatrudnienia lub podjęcie własnej działalności będzie szybsze i prostsze, przynajmniej w teorii, ponieważ praktyka pokazuje, że obecne formy aktywizacji zawodowej nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Dodatkowo urząd pracy przedstawi bezrobotnemu do 25. roku życia ofertę pracy, szkolenia, stażu lub innej formy pomocy w ciągu 4 miesięcy od dnia wpisania się do rejestru bezrobotnych. Dotychczas termin ten wynosił 6 miesięcy. Parę zmian czeka także samych pracodawców – jeśli zatrudnią bezrobotnego skierowanego do pracy przez urząd pracy, zwolnieni zostaną z obowiązku opłacania składek na rzecz Funduszu Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za tę osobę przez 12 miesięcy. Jest jeden warunek – taki bezrobotny nie może mieć ukończonych 30 lat. Warto też wspomnieć, że jeżeli taka osoba podejmuje pracę po raz pierwszy, starosta na podstawie zawartej z pracodawcą umowy, będzie mógł refundować składki na ubezpieczenia społeczne za takiego zatrudnionego do 12 miesięcy. Kwota refundacji nie będzie mogła przekroczyć połowy minimalnego wynagrodzenia miesięcznie za każdego zatrudnionego bezrobotnego. Po zakończeniu okresu refundacji pracodawca będzie musiał zatrudniać danego pracownika jeszcze przez minimum 6 miesięcy, pod rygorem zwrotu refundacji z odsetkami.
