Meritum umowy na czas zastępstwa
Jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności (art. 25 § 1 zdanie drugie k.p.).
Omawiany rodzaj umowy o pracę stanowi źródło stosunku pracy powstałego w celu zatrudnienia osoby na stanowisko chwilowo opróżnione wskutek wyjątkowych i ograniczonych w czasie okoliczności. Pracodawca nawiązuje stosunek pracy z pracownikiem zastępcą na odrębnych zasadach aniżeli te, które panują w ramach stosunku pracy istniejącego pomiędzy pracodawcą a pracownikiem zastępowanym.
Prawny charakter umowy na czas zastępstwa jest nieco inny niż „zwykłej” umowy terminowej, co wyraża się między innymi w krótszym okresie wypowiedzenia.
Wypowiedzenie
Za literaturą przedmiotu należy podkreślić, że wypowiedzenie stanowi jednostronną czynność prawną pracownika albo pracodawcy, w ramach której dochodzi do oświadczenia woli rozwiązania stosunku pracy po upływie okresu zwanego okresem wypowiedzenia (por. K. Ślebzak, Wypowiedzenie. Pojęcie i sposób dokonania, (w:) Z. Niedbała (red.), Prawo pracy, Warszawa 2010, wyd. 3, s. 123).
Najdłuższe okresy wypowiedzenia mają zastosowanie w przypadku umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. Okres wypowiedzenia tejże umowy jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
- dwa tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- jeden miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony minimum 6 miesięcy,
- trzy miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony minimum 3 lata.
Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy strony mogą przewidzieć dopuszczalność jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem (art. 33 k.p.). Uzasadnione unormowaniem tego przepisu jest stwierdzenie polegające na przyjęciu, że nie zawsze istnieje możliwość rozwiązania umowy terminowej za wypowiedzeniem. W zasadzie możliwe jest to tylko w sytuacji objętej hipotezą normy art. 33 k.p.
Krótszy okres wypowiedzenia umowy na czas zastępstwa
Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony, obejmujący czas nieobecności pracownika zastępowanego, wynosi 3 dni robocze (art. 33 (1) w zw. z art. 25 § 1 zdanie drugie k.p.).
Okres wypowiedzenia umowy na czas zastępstwa jest równy najkrótszemu okresowi wypowiedzenia umowy zawartej na okres próbny.
Warto zaakcentować, że umowa na czas zastępstwa rozwiązuje się najpóźniej z mocy samego prawa w chwili powrotu do pracy pracownika zastępowanego, za czym przemawia unormowanie art. 25 § 1 in fine k.p.
Podstawa prawna:
Art. 25 § 1, 33, 33 (1) Ustawy z dnia 26 czerwca 1964 r. – Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 1998 r., nr 21, poz. 94 ze zm.).
