Spis treści
Rzecznik Ubezpieczonych
Rzecznik Ubezpieczonych działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych. Jego zadaniem jest reprezentowanie interesów osób ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków funduszy emerytalnych, uczestników pracowniczych programów emerytalnych, osób otrzymujących emeryturę kapitałową lub osób przez nie uposażonych. W celu realizacji swoich ustawowych zadań współpracuje on w szczególności z krajowymi i zagranicznymi organizacjami konsumenckimi oraz z Rzecznikiem Praw Obywatelskich.
Jakie najczęstsze problemy zgłaszane są w postępowaniach skargowych?
Jak wynika z przedstawionych informacji, najczęściej zgłaszane w postępowaniach skargowych problemy dotyczą:
- sporu co do wysokości przyznanego odszkodowania lub świadczenia;
- odmowy uznania wnoszonego roszczenia o odszkodowanie lub świadczenie;
- opieszałości w prowadzeniu postępowania likwidacyjnego, co powodowało nieterminowe zaspokojenie roszczeń.
- odmowa dokonania transferu środków do nowego OFE;
- zawarcie umowy członkostwa w funduszu emerytalnego pod wpływem błędu (utrata uprawnień do wcześniejszego przejścia na emeryturę);
- nieterminowe przekazywanie składek do otwartego funduszu emerytalnego.
Uwaga!
Jeśli chcesz szybko i poprawnie przygotować Skargę na odmowę wypłaty odszkodowania przejdź do formularza »
Zadania Rzecznika Ubezpieczonych
Do zadań Rzecznika należy podejmowanie działań w zakresie ochrony osób, których interesy reprezentuje, a w szczególności:
- rozpatrywanie skarg w indywidualnych sprawach kierowanych do Rzecznika;
- opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących organizacji i funkcjonowania ubezpieczeń, funduszy emerytalnych, pracowniczych programów emerytalnych oraz emerytur kapitałowych;
- występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dotyczących organizacji i funkcjonowania ubezpieczeń, funduszy emerytalnych, pracowniczych programów emerytalnych oraz emerytur kapitałowych;
- informowanie właściwych organów nadzoru i kontroli oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń i organizacji gospodarczych powszechnych towarzystw emerytalnych o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu zakładów ubezpieczeń, funduszy emerytalnych, towarzystw emerytalnych, pracowniczych programów emerytalnych i innych instytucji rynku ubezpieczeniowego;
- stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między:
- ubezpieczającymi, ubezpieczonymi, uposażonymi lub uprawnionymi z umów ubezpieczenia a zakładami ubezpieczeń,
- ubezpieczającymi, ubezpieczonymi, uposażonymi lub uprawnionymi z umów ubezpieczenia a agentami ubezpieczeniowymi,
- ubezpieczającymi, ubezpieczonymi, uposażonymi lub uprawnionymi z umów ubezpieczenia a brokerami ubezpieczeniowymi,
- towarzystwami emerytalnymi a członkami funduszy emerytalnych oraz wynikłych z uczestnictwa w pracowniczych programach emerytalnych, w szczególności poprzez organizowanie sądów polubownych do rozpatrywania tych sporów;
- inicjowanie i organizowanie działalności edukacyjnej i informacyjnej w dziedzinie ochrony ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków funduszy emerytalnych, uczestników pracowniczych programów emerytalnych, osób otrzymujących emeryturę kapitałową, lub osób uposażonych.
Jak wnieść skargę do Rzecznika Ubezpieczonych?
Skargę do Rzecznika Ubezpieczonych wnosi się na piśmie. Osoby dysponujące podpisem elektronicznym mogą przesłać skargę za pośrednictwem poczty elektronicznej.
W skardze należy podać:
- imię i nazwisko;
- adres zamieszkania lub adres do korespondencji;
- nr telefonu;
- w przypadku członka funduszu emerytalnego również numer PESEL, NIP oraz rachunku w OFE;
- zwięzły i krótki opis stanu faktycznego dotyczącego sprawy i działań z nią związanych.
Do skargi należy również załączyć kserokopie korespondencji z zakładem ubezpieczeń/powszechnym towarzystwem emerytalnym, bądź kopie innych dokumentów, które są istotne dla sprawy i potwierdzają zgłaszane roszczenia.
W przypadku braku jakiejkolwiek dokumentacji należy jako niezbędne minimum podać takie informacje jak:
- nazwa podmiotu, od której dochodzimy roszczeń lub której działalność jest przedmiotem skargi;
- rodzaj ubezpieczenia;
- data i miejsce zdarzenia ubezpieczeniowego.
- numer polisy/rachunku.
Komplet wyżej wymienionych danych pozwala na merytoryczne ustosunkowanie się Rzecznika Ubezpieczonych do przedmiotu sporu oraz pozwala wszcząć ewentualną interwencję w sprawie. W przypadku braku wymaganej dokumentacji bądź informacji Rzecznik Ubezpieczonych może zwrócić się do osoby skarżącej o ich uzupełnienie, co jednak znacznie wydłuża termin rozpatrzenia sprawy.
Podstawa prawna:
Art. 5, art. 20 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz.U.2013.290)
Źródło:
W powyższym artykule wykorzystano także informacje dostępne na stronie Rzecznika Ubezpieczonych pod adresem http://www.rzu.gov.pl.