Spis treści
Kraje zachodu coraz mniej bezpieczne?
Powołanie przez ekstremistów w czerwcu tego roku, na terenach należących do Syrii i Iraku, Państwa Islamskiego wzmogło od dawna prowadzoną dyskusję nad bezpieczeństwem krajów zachodu i przyjętymi przez nie procedurami ochrony przed działaniami prowadzonymi przez organizacje terrorystyczne. Ostatnie wydarzenia w Sydney pokazują jednak, że mimo wzmożonych środków ochrony czujemy się coraz mniej bezpieczni, a terroryzm przestał być zagrożeniem wyłącznie Bliskiego Wschodu. Z kolei atak na pakistańską szkołę w Peszawarze, w którym zginęło 148 osób pokazuje, że terroryści nie cofną się przed niczym.
Świat boi się wyznawców Islamu
Nasilone działania organizacji terrorystycznych wzbudzają coraz większe obawy światowego społeczeństwa. W Niemczech regularnie organizowane są demonstracje przeciwko islamizacji, nawołujące do wprowadzenia obostrzeń prawnych w zakresie przyjmowania imigrantów z Syrii czy Iraku, jak również ograniczenia wpływów organizacji islamskich. Protestujący boją się również, że wysoka liczba imigrantów będących wyznawcami islamu stwarza zagrożenie dla ich bezpieczeństwa. Czy słusznie? Wydaje się, że nie do końca, gdyż jak wynika z przekazywanych informacji, to nie imigranci są zagrożeniem, ale sami obywatele UE, którzy oczarowani „wartościami” dżihadu wstępują w szranki bojowników ISIS. Może zamiast odcinać się od imigrantów i ich piętnować należałoby właśnie pokazać, że to nie islam jest zagrożeniem dla świata, ale fanatyzm, który tak naprawdę może dotyczyć każdej dziedziny życia.
Islam to nie terroryzm
Pojawiające się w mediach doniesienia o zamachach terrorystycznych sprawiają, że nabieramy mylnego wyobrażenia o samym islamie, zrównując go z terroryzmem, fanatyzmem i brutalnością. Należy jednak pamiętać, że utożsamianie islamu i dżihadystów powoduje narastanie wrogiego nastawienia wobec uchodźców z Bliskiego Wschodu, szerzy podziały społeczne i napędza niepotrzebny lęk. Tym czasem imię Allaha na ustach terrorystów jest jedynie frazesem, mającym umotywować sposób ich zachowania, które z samą religią ma niewiele wspólnego.
Polska państwem tolerancyjnym?
W Polsce żyje stosunkowo mało imigrantów, zwłaszcza z Bliskiego Wschodu. Taki stan rzeczy nie do końca wynika z naszej awersji do mniejszości etnicznych, ale niskiego poziomu opieki socjalnej, w związku z czym nasz kraj stanowi na ogół jedynie przystanek w dalszej podróży na zachód. Być może dlatego Polacy czują się stosunkowo bezpiecznie, nie odczuwają lęku przed zamachami, a terroryzm mimo wszystko wydaje się im czymś abstrakcyjnym.
Zdarzenie w Sydney w świetle polskiego prawa karnego
Wydarzenia w Sydney pokazały konieczność walki z terroryzmem i udowodniły, że społeczeństwo światowe staje się coraz mniej bezpieczne wobec nasilenia działań fanatyków. A jak sytuacja z Australii wygląda z punktu widzenia norm polskiego prawa karnego?
Przestępstwo wzięcia zakładników unormowane zostało w art. 252 kodeksu karnego.
Ten, kto bierze lub przetrzymuje zakładnika w celu zmuszenia organu państwowego lub samorządowego, instytucji, organizacji, osoby fizycznej lub prawnej albo grupy osób do określonego zachowania się podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. Jeżeli czyn opisany wyżej łączył się ze szczególnym udręczeniem zakładnika, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności.
Karalne jest także przygotowanie do tego przestępstwa. Kto czyni do niego przygotowania podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Nie podlega karze ten, kto odstąpił od zamiaru wymuszenia i zwolnił zakładnika. Ponadto sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary wobec sprawcy który dopuścił się czynu polegającego na wzięciu i przetrzymywaniu zakładników połączonego z ich szczególnym udręczeniem, jeżeli odstąpił on zamiaru wymuszenia i zwolnił zakładnika. Sąd stosuje natomiast nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca odstępuje od zamiaru wymuszenia i zwalnia zakładnika dobrowolnie.
Podstawa prawna:
Art. 252 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku – kodeks karny (Dz.U.1997.88.553)
