Spis treści
Ciężar dowodu
Zgodnie z przepisem art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przekładając to na sytuację w której będziesz pozywać zakład ubezpieczeń, to właśnie na Tobie spoczywa ciężar powołania stosownego dowodu na okoliczności, jakie zostały nieuwzględnionego przez ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjnym. Strony postępowania są wobec tego zobowiązane do tego, aby wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, natomiast sąd może dopuścić dowód z urzędu jedynie w wyjątkowych sytuacjach. Dlatego też, warto skorzystać z usługi profesjonalisty i poradzić się, czy wysuwane pod adresem ubezpieczyciela roszczenia i zarzuty znajdują potwierdzenie w posiadanym lub możliwym jeszcze do zgromadzenia materiale dowodowym.
W którym momencie procesu należy powołać dowody dla stwierdzenia faktów?
Zgodnie z art. 207 § 6 kodeksu postępowania cywilnego sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Wobec tego, już w pozwie należy powołać wszystkie dowody na poparcie swojego stanowiska. Oczywiście nie da z góry się przewidzieć w jaki sposób, druga strona postępowania – czyli ubezpieczyciel będzie odpierać zarzuty, zatem należy przyjąć, że po zajęciu stanowiska przez pozwanego – można będzie jeszcze powołać nowy dowód, przy czym sąd pomija twierdzenia i dowody spóźnione, chyba że uprawdopodobnisz, że nie zgłosiłeś ich we właściwym czasie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo również gdy występują inne wyjątkowe okoliczności. Zatem co do zasady i z ostrożności, należy powołać wszelkie możliwe dowody już w pierwszym piśmie procesowym czyli w pozwie.
Dowód w postępowaniu przed sądem
W myśl art. 227 kodeksu postępowania cywilnego, przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Fakty powszechnie znane nie wymagają dowodu. To samo dotyczy faktów znanych sądowi urzędowo, jednakże sąd powinien na rozprawie zwrócić na nie uwagę stron. Należy również podkreślić, że nie wymagają również dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Jeśli strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.
Środkami dowodowymi w procesie przeciwko zakładowi ubezpieczeń mogą być między innymi:
- dokumenty:
a) urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone;
b) prywatne, które stanowią dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie, np. faktura za naprawę uszkodzonego pojazdu;
- zeznania świadków – powołując świadka, pamiętaj aby podać jego imię i nazwisko oraz adres zamieszkania w celu wezwania go do sądu. Na świadka możesz powołać np. pasażera, który jechał z Tobą samochodem.
- opinie biegłych – w przypadku, gdy w sprawie potrzebne jest uzyskanie wiadomości specjalnych np. z zakresu medycyny, psychologii itd.
Podstawa prawna:
art. 227 – 234 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964 nr 43 poz. 296)
