Decyzją Dyrektora Urzędu Morskiego Ryszard G. został skreślony z listy pilotów morskich. Minister Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Skarga do WSA i skarga kasacyjna do NSA zostały oddalone. Zakwestionowany przepis stanowi podstawę do skreślenia osoby fizycznej z listy pilotów morskich w razie zajścia jednej z przewidzianych w nim okoliczności. Jedną z nich jest ukończenie przez pilota 65 roku życia. W opinii skarżącego warunek ten jako samoistna podstawa skreślenia z listy pilotów nie znajduje oparcia w kryterium "ważnego interesu publicznego" przewidzianego w Konstytucji RP. Skutkuje natomiast pozbawieniem możliwości wykonywania zawodu pilota morskiego – a jeśli jest on wykonywany w ramach działalności gospodarczej łączy się z jej ograniczeniem.
Według skarżącego mamy tu do czynienia nie z wolnością, lecz z obowiązkiem prowadzenia działalności w określonej formie, co stanowi rażące naruszenie zasady wolności działalności gospodarczej. Ponadto ustanowiona regulacja jest nieproporcjonalna do celu, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony interesu podmiotów korzystających z usług świadczonych w ramach tego zawodu. Zakwestionowany przepis – według Ryszarda G. jest niezgodny z Międzynarodową Konwencją o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy. Kryterium wieku jest tu usytuowane jako rozpatrywane łącznie z pozostałymi przesłankami umożliwiającymi uzyskanie świadectwa pilota morskiego.
Trybunał orzekł, że art. 228 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski nie jest niezgodny z art. 22 w związku z art. 20 i art. 31 ust. 3 konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
Trybunał Konstytucyjny uznał, że wskazany przez skarżącego podstawowy wzorzec kontroli czyli wolność działalności gospodarczej jest wzorcem nieadekwatnym. Ustawodawca w zaskarżonym przepisie kodeksu morskiego nie ingeruje w wolność działalności gospodarczej. Skarżący po osiągnięciu 65 roku życia i skreśleniu z listy pilotów morskich nadal może prowadzić działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług pilotażu morskiego. Stwierdzenie braku adekwatności wolności działalności gospodarczej jako wzorca kontroli spowodowało konieczność umorzenia postępowania w zakresie dotyczącym zgodności zaskarżonego przepisu kodeksu morskiego z art. 32 konstytucji. Wskazany przepis w postępowaniach w sprawie skarg konstytucyjnych musi zostać powiązany z konkretnym prawem podmiotowym.
Skarżący jako wzorce kontroli dla zaskarżonego przepisu kodeksu morskiego przywołał także art. VI ust. 1 i art. VII ust. 3 lit. C Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. Instytucja skargi konstytucyjnej jest środkiem prawnym, w ramach którego dopuszczalnymi wzorcami kontroli są wyłącznie wzorce konstytucyjne. Dlatego też normy prawa międzynarodowego, w tym ratyfikowanych umów międzynarodowych nie mogą stanowić wzorca kontroli. W związku z tym Trybunał umorzył również postępowanie w zakresie dotyczącym zgodności art. 228 § 2 pkt 5 ze wskazanymi przez skarżącego przepisami konwencji.
