Do momentu wejścia w życie nowych przepisów rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej zmieniającego rozporządzenie w sprawie równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za umundurowanie i wyekwipowanie kwestia wypłaty równoważników żołnierzom szeregowym nie wywoływała kontrowersji. Otrzymywali oni równoważniki w wysokości przysługującej podoficerom i niezależnie od lat pełnionej służby. Nowe brzmienie załącznika nr 1 Lp. 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej jedynie w stosunku do szeregowych zawodowych uzależnia wysokość równoważnika od okresu pełnienia służby.
Według wnioskodawcy, przepisy rozporządzenia wykraczają poza granice upoważnienia ustawowego. Są one niezgodne z konstytucją, gdyż nie zostały wydane w celu wykonania ustawy, skoro ta nie zawiera stosownego upoważnienia pozwalającego na uzależnianie w akcie wykonawczym wysokości równoważników od okresów pełnionej służby. Regulacje zawarte w zakwestionowanej treści załącznika, zdaniem wnioskodawcy, nie służą w pełni realizacji celu ustawowego, którym jest rekompensowanie wydatków ponoszonych przez szeregowców na zakup niezbędnego umundurowania i wyekwipowania. Punktem odniesienia dla tych wydatków powinna być wartość niewydanego w naturze wyekwipowania i umundurowania, a nie lata pełnionej służby. W opinii wnioskodawcy, kwestionowane regulacje prowadzą do dyskryminacji, której przyczyną jest posiadany przez żołnierza zawodowego stopień. Przepisy te są niezgodne z konstytucyjnymi zasadami równości i sprawiedliwości społecznej.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że lp. 5 i lp. 7 pkt 2 lit. t załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za umundurowanie i wyekwipowanie są zgodne z art. 66 ust. 3 pkt 1 i art. 66 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz art. 32 i art. 92 ust. 1 konstytucji
Trybunał Konstytucyjny uznał, że ustawodawca upoważnił Ministra Obrony Narodowej do dostosowania wysokości równoważników do wysokości rzeczywistych kosztów ponoszonych na umundurowanie i wyekwipowanie żołnierzy w poszczególnych latach służby. Nie ma powodów, aby podważać pogląd Ministra Obrony Narodowej, że wysokość równoważnika odpowiada wartości należnych przedmiotów niewydanych w naturze w pierwszych latach służby szeregowych. Tym samym nie ma podstaw do stwierdzenia, że minister naruszył przepis ustawy określający charakter równoważnika ani też że organ ten wykroczył poza granice upoważnienia do wydania rozporządzenia.
Kolejny zarzut przedstawiony przez Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczył naruszenia zasady równości. Wnioskodawca nie przedstawił przekonujących argumentów przemawiających za stwierdzeniem, że wysokość równoważnika nie odpowiada wartości należnych przedmiotów niewydanych w naturze w pierwszych latach służby szeregowych. Trybunał nie mógł więc stwierdzić, że zaskarżone przepisy różnicują grupę podmiotów uzależniając wysokość równoważników wypłacanych szeregowcom od czasu trwania służby. Zdaniem Trybunału zaskarżone przepisy nie wprowadzają nieuzasadnionego różnicowania podmiotów podobnych i tym samym nie naruszają konstytucyjnej zasady równości.
