Krajowa Rada Komornicza sprawuje nadzór nad komornikami niezależnie od nadzoru sprawowanego przez Ministra Sprawiedliwości i prezesów sądów. Zadaniem Krajowej Rady Komorniczej jest wyznaczenie komorników – wizytatorów spośród komorników, którzy są zobowiązani dokonywać wizytacji w kancelariach danego okręgu. Wizytacja kancelarii powinna być przeprowadzona, co najmniej raz w ciągu 3 lat. Przedmiotem nadzoru jest terminowość, rzetelność i skuteczność postępowania egzekucyjnego. Osoby powołane do sprawowania nadzoru nad działalnością komorników mają prawo wglądu w czynności komorników, mogą żądać wyjaśnień oraz w razie stwierdzenia uchybień mogą wystąpić do sądu o wydanie zarządzenia w trybie art. 759 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego.
Komornik jest zobowiązany złożyć przed dniem 1 lutego każdego roku roczne sprawozdanie ze swojej działalności. Sprawozdanie komornik składa prezesowi sądu apelacyjnego, a kopię tego sprawozdania – właściwej radzie izby komorniczej. Zgodnie z ustawą Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej określił – w drodze rozporządzenia – szczegółowy zakres sprawozdania. Sprawozdanie roczne z działalności komornika sądowego musi zawierać część opisową obejmującą dane dotyczące funkcjonowania kancelarii oraz część tabelaryczną przedstawiającą dane z zakresu ruchu spraw egzekucyjnych i stanu zaległości. W części opisowej sprawozdania komornik zamieszcza następujące dane:
-
imię i nazwisko oraz datę powołania na stanowisko komornika sądowego;
-
sąd rejonowy, przy którym działa;
-
siedzibę i adres kancelarii komorniczej;
-
dni i godziny przyjmowania interesantów;
-
liczbę zatrudnionych przez komornika asesorów i daty ich zatrudnienia;
-
liczbę aplikantów komorniczych i innych osób zatrudnionych przez komornika;
-
zakład ubezpieczeń, z którym zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą być wyrządzone w związku z jego działalnością lub działaniem jego pracowników w związku z postępowaniem egzekucyjnym, wysokość sum ubezpieczenia i okresy obowiązywania tych umów;
-
okresy działalności zastępcy komornika ze wskazaniem przyczyn jego wyznaczenia i osoby zastępcy;
-
ilość przeprowadzonych przez asesora komorniczego egzekucji.
Ponadto w części opisowej sprawozdania komornik może przedstawić uwagi i wyjaśnienia w odniesieniu do poszczególnych tabel określonych w załączniku. W szczególności może wyjaśnić przyczyny różnic pomiędzy stanem obecnym i stanem stwierdzonym w poprzednim sprawozdaniu. Ponadto komornik może zamieścić inne spostrzeżenia i uwagi dotyczące realizacji ustawowych zadań komornika sądowego. Natomiast część tabelaryczna sprawozdania komornika zawiera w poszczególnych tabelach dane liczbowe odnośnie do wpływu spraw, rodzajów spraw, pozostałości spraw z poprzedniego roku, załatwienia spraw, pozostałości na rok następny, terminowości załatwień spraw, egzekwowanych należności, liczby przeprowadzonych dochodzeń z urzędu, dokonanych zajęć, dokonanych sprzedaży w trybie art. 865 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, licytacji, spraw przekazanych do sądu, zawieszonych i oczekujących na wnioski stron. Wzór części tabelarycznej sprawozdania został określony w załączniku do rozporządzenia.
Rada izby komorniczej przekazuje Krajowej Radzie Komorniczej po dwa egzemplarze protokołów wizytacji i wniosków, poleceń powizytacyjnych oraz sprawozdania zbiorcze kancelarii, a także uchwały i protokoły walnych zgromadzeń komorników izb komorniczych.
Następnie Krajowa Rada Komornicza przedkłada Ministrowi Sprawiedliwości uchwały i protokoły walnych zgromadzeń izb komorniczych oraz Krajowego Zjazdu Komorników, a także własne sprawozdanie roczne wraz z bilansem, w terminie dwóch tygodni od dnia ich otrzymania lub sporządzenia. Minister Sprawiedliwości może zażądać, w razie potrzeby, od Prezesa Krajowej Rady Komorniczej i rad izb komorniczych również innych dokumentów, niż te, które zostały wymienione powyżej.
